Sezon grzybowy 2025 w Wielkopolsce zapowiada się wyjątkowo udanie. Wiosenne i letnie opady sprawiły, że gleba w wielu regionach jest odpowiednio wilgotna, a warunki do wzrostu grzybów – sprzyjające, pisze geopolityka.org. W rejonie Poznania grzybiarze mogą liczyć na różnorodne tereny: od miejskich lasów po rozległe kompleksy, w których można spędzić cały dzień na spokojnym poszukiwaniu borowików, podgrzybków czy maślaków.
Puszcza Notecka – serce wielkopolskiego grzybobrania
Puszcza Notecka to jeden z największych i najbardziej znanych kompleksów leśnych w Polsce, rozciągający się pomiędzy Wartą a Notecią. Powierzchnia puszczy przekracza 130 tysięcy hektarów, a jej drzewostan tworzą głównie sosny z domieszką dębów i brzóz.
W lasach tych można spotkać niemal wszystkie popularne gatunki grzybów jadalnych – borowiki szlachetne, podgrzybki brunatne, maślaki, rydze, gołąbki, a także opieńki jesienne. Miejscowi mieszkańcy radzą zaczynać wędrówkę od rejonów między Sierakowem, Międzychodem i Wronek, gdzie grzyby pojawiają się najwcześniej.
Charakterystyczna cecha Puszczy Noteckiej to lekki, piaszczysty grunt, który szybko wysycha po opadach, dlatego najlepsze zbiory przypadają kilka dni po deszczu. Puszcza jest też dobrze przygotowana dla turystów – wyznaczono liczne ścieżki piesze, parkingi leśne i punkty odpoczynku.
Park Grzybowy w Piłce – edukacja i natura
W samym sercu Puszczy Noteckiej, w miejscowości Piłka, działa Park Grzybowy – wyjątkowe miejsce edukacyjne, gdzie można zobaczyć realistyczne modele grzybów w skali makro i nauczyć się odróżniać gatunki jadalne od trujących.
Choć nie jest to teren zbioru, park stanowi świetny punkt startowy dla dalszych wypraw w okoliczne lasy. To także atrakcja dla rodzin z dziećmi, które mogą poznać tajniki grzybobrania w bezpiecznych warunkach.
Lasy wokół Kórnika – blisko i różnorodnie
Lasy w okolicach Kórnika, oddalone o około 25 km od Poznania, to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc przez mieszkańców miasta. Występują tu dąbrowy, brzozowe zagajniki i podmokłe fragmenty z mchem – środowisko idealne dla koźlarzy i kurek.
Wczesnym rankiem, zwłaszcza po nocnych opadach, można znaleźć tu także borowiki i podgrzybki. Warto jednak unikać weekendowych tłumów i wybierać boczne drogi leśne – tam, gdzie ruch jest mniejszy, rosną najdorodniejsze okazy.
Antoninek i Wiórek – miejskie oazy grzybiarzy
Antoninek oraz pobliski Wiórek to lasy położone na wschodnich obrzeżach Poznania. Łatwo dostępne komunikacją miejską, są częstym celem krótkich, porannych wypraw.
W tych lasach dominuje sosna, ale spotyka się też liczne dęby i brzozy. W sezonie najczęściej zbiera się tu maślaki, opieńki i podgrzybki. Miejsca te są idealne dla początkujących grzybiarzy, którzy dopiero poznają sztukę rozpoznawania gatunków.
Suchy Las – grzyby na wyciągnięcie ręki
Położony na północ od Poznania Suchy Las to jeden z najłatwiej dostępnych terenów leśnych dla mieszkańców stolicy Wielkopolski. Choć powierzchnia nie jest duża, bogactwo gatunków może zaskoczyć.
Na suchych, piaszczystych fragmentach rosną maślaki i koźlarze, a w miejscach bardziej wilgotnych – podgrzybki i rydze. Po deszczu warto odwiedzić polany przy leśnych ścieżkach, gdzie grzyby pojawiają się w dużych skupiskach.
Nowy Tomyśl – Zbąszyń – Miedzichowo: tradycyjne szlaki grzybiarzy
Rejon między Nowym Tomyślem, Zbąszyniem i Miedzichowem uchodzi za jedno z najbardziej zasobnych miejsc w regionie. Rozległe lasy sosnowe i mieszane, wilgotne doliny i pagórkowaty teren tworzą doskonałe warunki dla borowików i podgrzybków.
Mniejszy ruch turystyczny sprawia, że można tu znaleźć dorodne egzemplarze nawet w późnej fazie sezonu. Wiele lokalnych gospodarstw oferuje możliwość noclegu, co pozwala zaplanować kilkudniowe grzybobranie.
Czerniejewo i Powidz – cisza i obfitość
Lasy między Czerniejewem a Powidzem to spokojne, mało uczęszczane tereny, doceniane przez doświadczonych grzybiarzy. Drzewostan jest mieszany, z przewagą sosen i dębów.
Szczególnie w drugiej połowie września można znaleźć tu duże borowiki i koźlarze czerwone. Z dala od głównych dróg rosną też rzadziej spotykane gatunki, takie jak mleczaje czy gąski zielonki.
Obrzycko, Wronki, Ostroróg – północno-zachodnie bogactwo lasów
Tereny na północny zachód od Poznania to obszary bogate w lasy iglaste, często z domieszką olszy i jesionu. Grzybiarze znajdą tu podgrzybki, maślaki, gołąbki i liczne gatunki jadalne.
Część obszarów jest wilgotna, dlatego przydatne są kalosze lub wodoodporne buty. Lasy są tu rozległe, a ścieżki mało uczęszczane, co pozwala cieszyć się spokojem i ciszą natury.
Gniezno – Cielimowo: zapomniane tereny z potencjałem
W okolicach Gniezna, zwłaszcza w rejonie wsi Cielimowo, znajdują się lasy o charakterze mieszanym i niewielkie, zalesione pasy po dawnych terenach wojskowych. Choć nie są to klasyczne kompleksy grzybowe, w ostatnich latach notuje się tam coraz większą liczbę grzybów – szczególnie opieniek i maślaków.
Ze względu na małe zagęszczenie odwiedzających, miejsce to może być dobrą alternatywą dla zatłoczonych lasów bliżej Poznania.
Przeczytaj także: Gdzie znaleźć grzyby w Krakowie i Małopolsce? Najlepsze miejsca na grzyby w 2025 roku.
