Ebrahim Raisi, który niedawno zginął w katastrofie helikoptera w północnym Iranie, był postacią bardzo kontrowersyjną w irańskiej polityce – pisze WomanEL.
Znany jako „Rozpruwacz Teheranu”, polityczna ścieżka i działania Raisiego pozostawiły niezatarty ślad w historii Iranu.
Kariera polityczna Raisiego rozpoczęła się po rewolucji islamskiej w 1979 r., która obaliła szacha Iranu. W wieku zaledwie 20 lat został mianowany prokuratorem generalnym prowincji Karaj i Hamadan.
Jego początki kariery naznaczone były prześladowaniami mniejszości, w szczególności bahaitów, największej mniejszości religijnej w Iranie. W tym okresie wiele osób zginęło, było torturowanych i więzionych pod jego nadzorem.
Najbardziej haniebny etap w karierze Raisiego, który przyniósł mu przydomek „Rzeźnik z Teheranu”, miał miejsce w 1988 roku.
Po wynegocjowanym przez ONZ zawieszeniu broni mającym zakończyć wojnę iracko-irańską Najwyższy Przywódca Ajatollah Ruhollah Chomeini wydał tajną fatwę. Dekret ten doprowadził do utworzenia „Komisji Śmierci”, które nadzorowały masowe egzekucje więźniów politycznych.
Raisi, będący wówczas zastępcą prokuratora Sądu Rewolucyjnego Iranu, był najmłodszym członkiem tych komisji.< /p>
Raisi, będący wówczas zastępcą prokuratora Sądu Rewolucyjnego Iranu, był najmłodszym członkiem tych komisji.
Raisi, będący wówczas zastępcą prokuratora Sądu Rewolucyjnego Iranu, był najmłodszym członkiem tych komisji. najmłodszym członkiem tych komisji.
Raisi, ówczesny zastępca prokuratora Sądu Rewolucyjnego Iranu, był najmłodszym członkiem tych komisji.
p>
Ze raportów Amnesty International i Amerykańskiego Instytutu Pokoju wynika, że w Iranie stracono od 4 000 do 5 000 więźniów politycznych, chociaż niektóre szacunki sugerują, że liczba ta może sięgać nawet 8 000.
Okres ten pozostaje jednym z najdłuższych najmroczniejsza w historii Iranu i ugruntowała brutalną reputację Raisiego.
Pomimo swojej kontrowersyjnej przeszłości nadal piął się w górę w irańskiej hierarchii politycznej.
Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego sądu dziesięć lat, a w 2014 roku został mianowany Prokuratorem Generalnym.
W 2019 r. Stany Zjednoczone nałożyły sankcje na Raisiego za łamanie praw człowieka, w szczególności powołując się na jego rolę w egzekucjach w latach 80.
Był zdecydowanym zwolennikiem irańskiego programu nuklearnego i odegrał kluczową rolę w negocjacjach i konfrontacje z państwami zachodnimi.
Podczas swojej kadencji Iran wzbogacił uran do poziomu nadającego się do broni, utrudniając negocjacje nuklearne i zwiększając napięcia z Zachodem.
Ponadto wsparcie jego administracji dla Rosji podczas konfliktu na Ukrainie i jego twarde podejście do Izraela dodatkowo nadwyrężyły stosunki międzynarodowe. Na szczeblu krajowym prezydentura Raisiego naznaczona była brutalnym stłumieniem sprzeciwu.
Po śmierci Mahsiego Aminiego w areszcie policyjnym w 2022 r. w Iranie doszło do jednych z największych protestów od rewolucji z 1979 r. Administracja Raisiego odpowiedziała brutalną represją, która doprowadziła do śmierci ponad 500 demonstrantów i zatrzymania około 22 000 osób.
Organizacje praw człowieka potępiły te działania, nazywając reakcję rządu „wojną” na temat kobiet i rażące naruszenia praw człowieka.
Śmierć Ebrahima oznacza koniec kontrowersyjnego rozdziału w historii politycznej Iranu. Podczas gdy jego zwolennicy postrzegają go jako zagorzałego obrońcę Republiki Islamskiej, jego przeciwnicy postrzegają go jako symbol represyjnej i brutalnej taktyki reżimu. Cień „rzeźnika z Teheranu” będzie nadal wisiała nad krajobrazem politycznym Iranu przez wiele lat.
Wcześniej informowaliśmy, że księżna Sophie odwiedziła Ukrainę po raz pierwszy od rozpoczęcia wojny.
