dr Eugeniusz Januła

Polska opinia publiczna zdążyła się już przyzwyczaić do licznych informacji, stawiających w niekorzystnym świetle transakcję stulecia, czyli nabycie w 2003 r. przez nasz kraj za bardzo wielkie pieniądze, samolotów bojowych F-16 Fighting Falcon. Cała sprawa obrosła już długą i niestety generalnie pisaną w czarnych barwach historią. Z szeregu analiz wynika, że Polska dała się, zresztą nie po raz pierwszy, „nabić w typowego balona”, oczywiście finansowego, ale również strategicznego.

Thierry Meyssan

W swoim orędziu o stanie państwie z 23 stycznia 1980 r. prezydent J. Carter sformułował doktrynę nazwaną jego nazwiskiem: Stany Zjednoczone przyjmują, że zasoby naturalne w regionie Zatoki Perskiej są niezbędne amerykańskiej gospodarce oraz, że stanowią ich własność. Wobec tego, wszelka próba podważenia tego aksjomatu będzie traktowana jako „atak na żywotne interesy Stanów Zjednoczonych Ameryki i taki atak będzie odparty z użyciem wszelkich możliwych środków, w tym siły militarnej”. Z czasem Waszyngton wyposażył się w odpowiednie narzędzie do prowadzenia tej polityki, CentCom (Centralne Dowództwo USA), i rozszerzył swoją strefę aż do Półwyspu Somalijskiego.

  dr Błażej Popławski

Recenzja: Pierre Buhler, O potędze w XXI wieku, przeł. Grażyna Majcher, Wydawnictwo Dialog, Warszawa 2014, 515 ss.

  Thierry Meyssan

Każdy zdążył już dostrzec niekonsekwencję co poniektórych osób, które jeszcze niedawno, gdy szło o Syrię, określały bojowników Państwa Islamskiego (ISIL) mianem „walczących o wolność”, a dziś burzą się przeciwko ich okrucieństwom w Iraku. Choć ich dyskurs jest niespójny wewnętrznie, to na płaszczyźnie strategii nie brakuje mu logiki: jeszcze wczoraj ci sami osobnicy musieli być przedstawieni jako sojusznicy, dziś już jako wrogowie, i nieważne, że w obu przypadkach komenderuje nimi Waszyngton. John McCain znany nam jest jako lider republikanów, przegrany w wyborach na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych w 2008 r. Jak się za chwilę przekonamy, to zaledwie część jego prawdziwej biografii – część oficjalna, maskująca tajne działania, które prowadzi w imieniu swojego rządu.

  dr Eugeniusz Januła

Wielka bitwa warszawska, jak zresztą każda operacja, stanowi wynik sumy błędów każdej ze stron. Strona rosyjska, bez wątpienia znacząco silniejsza, popełniła tych błędów więcej, a polska – potrafiła znakomicie te błędy wykorzystać...

geopolityka  Konrad Rękas

Czy los noworosyjskich powstańców świadczy o tym, że świadome swych interesów państwo nie powinno współpracować z Rosją? Bynajmniej, to tylko kolejny dowód na to, że w polityce międzynarodowej należy kierować się egoizmem, trzeźwą oceną szans i możliwości, a także stosować dopowiedzenia, a nie baczyć tylko na marzenia i intencje.

  dr Błażej Popławski

Recenzja: Jean-Charles Jauffret, Afganistan 2001–2013. Kronika przepowiedzianego braku zwycięstwa, przeł. Ewa Cylwik, Jolanta Sheybal, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2014.

geopolityka  dr Eugeniusz Januła

29 czerwca 1914 r. Gavrilo Princip, kilkoma strzałami z pistoletu, pozbawił życia austro-węgierskiego następcę tronu arcyksięcia Ferdynanda d. Este oraz jego małżonkę – czeską hrabinę Zofię Chotek. Tak rozpoczął się mało kontrolowany ruch wydarzeń, na który poszczególni politycy mieli już coraz mniejszy wpływ.

  Ronald Lasecki

Rosja bez Ukrainy staje się tym, czym Francja stała się po stracie Algierii. Hasło „Algierii francuskiej” dla francuskich nacjonalistów nie było po prostu hasłem obrony jednej z wielu kolonii czy też zamorskich prowincji Paryża. Zachowanie francuskiej Algierii było warunkiem zachowania przez Francję statusu globalnego mocarstwa...

geopolityka  Alain de Benoist

Kwestia Ukrainy jest złożona i poważna (w innym czasie i okolicznościach mogłaby doprowadzić do wojny regionalnej, jeśli nie światowej). Jej złożoność polega na sprzecznych osądach na jej temat. W takich okolicznościach konieczne jest ustalenie, co w tej sprawie jest pierwszo-, a co drugorzędne.