Być może nie wiesz, czym jest przeciążenie sensoryczne, ale na pewno przynajmniej raz tego doświadczyłeś. Na przykład, przychodzisz na imprezę i nie wiesz, na co zwracać uwagę: na muzykę, nieznajomych, znajomych, migające światła itp. A teraz wyobraź sobie, że dzieje się tak każdego dnia. I najprawdopodobniej jest to prawda.
Treść Czym jest przeciążenie sensoryczne i co je powoduje? Co powinienem zrobić, aby zachować pokój? Każdego dnia Twoje ciało otrzymuje ogromną ilość informacji zmysłowych, które odbierane są przez pięć zmysłów. Informacje te trafiają do mózgu i układu nerwowego, gdzie są przetwarzane, umożliwiając podjęcie odpowiednich działań. Ale czasami, gdy tego wszystkiego jest za dużo i czujesz się przeciążony, jedyną rzeczą, którą chcesz zrobić, to wyłączyć się i nic nie robić. Znajomy? WomanEL zaprasza Cię do zapoznania się z tym nowym dla ludzkości zjawiskiem.
Co to jest przeciążenie sensoryczne i co je powoduje
Istnieje termin kliniczny określający to, co czujesz. „Przeciążenie sensoryczne to coś, czego wszyscy doświadczamy, gdy otrzymujemy zbyt dużo bodźców zmysłowych” – mówi psychoterapeutka April Snow.
Kiedy ilość napływających informacji zmysłowych przekracza możliwości układu nerwowego, błędnie interpretuje to jako zagrożenie, co może prowadzić do nadmiernego pobudzenia (walka lub ucieczka) lub niedostatecznego pobudzenia (zamrożenie). Na szczęście dzięki odpowiednim strategiom możemy nauczyć się regulować i radzić sobie ze skutkami przeciążenia sensorycznego, mówi psycholog Caitlin Slavens.
„Jeśli odczuwasz już niepokój, depresję, żal lub dużo stresu, prawdopodobnie doświadczasz przeciążenia sensorycznego, ponieważ twój układ nerwowy jest już przeciążony” – mówi Slavens.
Przeciążenie sensoryczne może wystąpić u z wielu powodów. Na przykład Twojemu układowi nerwowemu trudniej jest zarządzać napływającymi bodźcami sensorycznymi, gdy czujesz się chory, głodny, spragniony, zmęczony lub niewyspany. Ale to nie wszystko.
„Są ludzie, którzy są po prostu bardziej wrażliwi na naturę” – mówi Snow. „Na przykład osoby z nadwrażliwością, spektrum, zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) lub zaburzeniami przetwarzania sensorycznego, w przypadku których ich mózg inaczej przetwarza informacje zmysłowe”. Snow dodaje, że osoby, które doświadczyły długotrwałej traumy, również mogą nie być w stanie dobrze regulować swoich uczuć, co może zwiększać ryzyko częstszego odczuwania stresu.
Budzenie się w takim stanie może być bardzo trudne. poranek w zimie. Rozumiemy. Nie oznacza to jednak, że nic nie można z tym zrobić.
Co to jest przeciążenie sensoryczne: objawy
Kiedy układ nerwowy jest nadmiernie pobudzony, przechodzi w tryb walki lub ucieczki, albo zawiesza się. Walka lub ucieczka to reakcja na stres, w której organizm podejmuje decyzję, że albo skonfrontuje się z zagrożeniem, albo od niego ucieknie. Z drugiej strony zamrożenie ma miejsce, gdy ciało czuje się napięte, sztywne lub po prostu zamarznięte w obliczu stresu. Snow wyjaśnia, że „często przełączamy się między dwiema reakcjami na stres”.
Kiedy jesteś w stanie walki lub ucieczki, możesz czuć:
- Niepokój;
- Drażliwość;
- Złość;
- Depresja;
- Przyspieszony oddech;
- Nieporządnie myśli;
Ale kiedy jesteś w stanie zamrożenia, możesz czuć:
- Ospały lub leniwy;
- Smutek;
- Drętwienie;
- Wycofanie się;
- Problemy z koncentracją;
- Trudności w podejmowaniu decyzji i wykonywaniu czynności.
li >
„Kiedy jesteś pod wpływem stresu, gdy twój układ nerwowy jest zakłócony, kora przedczołowa, przednia część mózgu, wyłącza się, podobnie jak funkcje wykonawcze” – wyjaśnia Snow. „Trudno jest jasno myśleć, podejmować decyzje, trudno się skoncentrować. A kiedy jesteśmy w takim stanie, też trudno nam spać” – dodaje.
Co zrobić, aby zachować pokój?
- Powiedz, że jesteś bezpieczny. Przypominając układowi nerwowemu, że jesteś bezpieczny, zdejmuje nogę z pedału zagrożenia, redukując reakcję walki, ucieczki lub zamrożenia, w której się znajdował.
- Skoncentruj się na innym środowisku. Spróbuj tego: obróć głowę, spójrz w lewo, a potem w prawo. Spróbuj ogarnąć wzrokiem całą przestrzeń, zamiast skupiać wzrok i uwagę na tym, co Twój układ nerwowy postrzega jako zagrożenie. Pomoże Ci to uzyskać pełniejszy obraz bezpieczeństwa, dzięki czemu Twój mózg i układ nerwowy będą mogły poczuć spokój.
- Zwolnij swoje działania, nawet jeśli tylko na ułamek sekundy. Spowalniając działanie, dajesz układowi nerwowemu szansę na przetworzenie informacji zmysłowych, które już otrzymał, tak aby był gotowy na przyjęcie wszelkich informacji, które pojawią się w następnej kolejności.
- Oddziel się od przeciążonego środowiska. Spędź kilka minut samotnie w łazience, pustym pokoju lub w ogrodzie.
- Ćwicz uważne oddychanie. Wdychaj przez nos i wydychaj ustami.
- Wykonuj ruchy obustronne. Chodzenie jest formą ruchu dwukierunkowego. Jeśli stoisz i wchodzisz w interakcję z ludźmi o zachodzie słońca, może to oznaczać lekkie przesunięcie ciężaru między nogami z lewej na prawą. Jeśli jesteś na spotkaniu lub kolacji, może to obejmować stukanie dłońmi po udach w tę i z powrotem pod stołem. Możesz ucisnąć klatkę piersiową dłońmi lub położyć na ciele coś ciężkiego, np. ciasny koc lub futrzanego przyjaciela.
Czy wiesz, co dzieje się z Twoim ciałem podczas wakacji? Mówiliśmy o tym szczegółowo tutaj.