Dżdżownice wypełzające na powierzchnię podczas deszczu od dawna przyciągają uwagę naukowców.
URA-Inform donosi o tym, powołując się na Live Science.
Jednak przyczyny takiego zachowania nie są tak oczywiste, jak się wydaje. Badania wykazały, że powszechne przekonanie o ratowaniu robaków przed „utonięciem”; źle w swoich dziurach. W rzeczywistości robaki oddychają przez skórę i są w stanie absorbować tlen zarówno z powietrza, jak i wody, wyjaśnia gleboznawczyni Thea Whitman z Uniwersytetu Wisconsin-Madison.
Naukowcy od dawna udowodnili, że wiele gatunków dżdżownic może przetrwać w całkowicie nasyconej glebie przez kilka miesięcy, o ile w wodzie jest tlen. Badanie przeprowadzone w 2008 roku wykazało, że robaki wymagające większej ilości tlenu częściej wypełzają na powierzchnię podczas deszczu. Wręcz przeciwnie, gatunki o mniejszym zapotrzebowaniu na tlen wolą pozostać pod ziemią.
Istnieje inna hipoteza, według której wibracje spowodowane deszczem przypominają robakom o ruchu kretów, ich naturalnego drapieżnika. Jednak ekolog Kevin Butt z University of Central Lancashire uważa tę teorię za mało prawdopodobną, ponieważ ruchy kreta nie mają rytmiczności charakterystycznej dla kropel deszczu.
Według Butta najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to, że mokra powierzchnia podczas deszczu umożliwia robakom szybsze poruszanie się. Jest to bardziej efektywny sposób poruszania się po ziemi niż powolne kopanie gleby.
Wypełzanie dżdżownic na powierzchnię to zatem nie tylko kwestia bezpieczeństwa, ale także optymalizacja ruchu w sprzyjających warunkach.
Ciekawie będzie również dowiedzieć się, że odkryto nową egzoplanetę: naukowcy powiedzieli nam, jaka jest jej osobliwość.