Wielki przystanek Księżyca: ostatni raz takie zdarzenie można było zaobserwować w 2006 roku.
Taką informację podała firma Livescience, podaje URA-Inform.
Główne zatrzymanie Księżyca następuje co 18,6 roku. Ta stagnacja Księżyca będzie najbardziej widoczna na całej planecie podczas równonocy: we wrześniu 2024 r. i marcu 2025 r. Rozpoczyna się ona jednak już 21 czerwca tego roku.
Podczas głównego przystanku Księżyc wschodzi i zachodzi na krańcach horyzontu, a także osiąga najwyższe i najniższe punkty na niebie. Zjawisko to występuje, ponieważ Księżyc nie podąża dokładnie tą samą drogą co Słońce. Pozycje wschodu i zachodu księżyca zmieniają się w wyniku ruchów Ziemi i Księżyca.
Księżycowy przystanek główny, zwany także deszczem księżycowym, ma miejsce, gdy nachylenie orbit Ziemi i Księżyca osiąga swoje maksymalne wartości. W tym okresie Księżyc wschodzi i zachodzi w skrajnych punktach swojego zasięgu: na skrajnym północnym wschodzie i północnym zachodzie, a także na południowym wschodzie i południowym zachodzie. To sprawia, że równonoce (wrzesień i marzec) to najlepszy czas na obserwację stagnacji Księżyca, chociaż widoczność będzie zależeć od fazy Księżyca, Twojej lokalizacji i warunków pogodowych. Najlepszy czas na obserwacje to wschody i zachody księżyca, zwłaszcza podczas pełni księżyca.
21 czerwca Słońce wzejdzie i zajdzie na dalekim północnym wschodzie i północnym zachodzie, a księżyc w pełni będzie pojawiał się i znikał w tych samych kierunkach. Dla kontrastu, 15 grudnia Słońce wzejdzie i zajdzie na dalekim południowym wschodzie i południowym zachodzie, a Księżyc w pełni będzie na dalekim północnym zachodzie i północnym wschodzie.
Aby uzyskać najlepszą widoczność, zaleca się oglądanie Księżyc z jednego i tego samego miejsca za każdym razem, aby zauważyć różnicę. Nie wymaga to użycia lornetki ani teleskopu, chociaż mogą one pomóc w bardziej szczegółowym zobaczeniu w pełni oświetlonego satelity Ziemi.
Długie zatrzymanie się Księżyca wpływa również na czas jego przebywania na nocnym niebie. Na półkuli północnej Księżyc wznoszący się dalej na północny wschód wznosi się wyżej i pozostaje widoczny dłużej. Zajmuje wyraźnie odmienne położenie w porównaniu z mniejszą stacją księżycową.
Warto zauważyć, że miejsca historyczne, takie jak Stonehenge, Callanish i Newgrange, były zorientowane na wschody i zachody Księżyca podczas jego głównej stacji, co podkreśla znaczenie tego niebiańskiego wydarzenia w przeszłości.
Przypomnijmy, że wcześniej donoszono, że jądro Ziemi uległo spowolnione: do czego to doprowadzi.
