Zwlekanie to coś, co wszyscy robimy, gdy jesteśmy pod presją. Jednak przewlekłe zwlekanie może prowadzić do utraty produktywności i kariery, co może negatywnie wpłynąć na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Co zatem możemy zrobić, aby lepiej sobie z tym poradzić? Jak pokonać w sobie prokrastynację?
TreśćCo to jest prokrastynacja?
Czy masz tysiące nieprzeczytanych e-maili, które drwią z Ciebie za każdym razem, gdy decydujesz się otworzyć skrzynkę odbiorczą? Czy jesteś ciągle krytykowany za pracę, którą obiecałeś ukończyć, ale której nie ukończyłeś? Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na którekolwiek (lub wszystkie) powyższe pytania, nie jesteś sam. W badaniu przeprowadzonym w 2023 r. 88% pracowników przyznało, że w pracy odwlekało pracę dłużej niż 60 minut dziennie.
Mówiąc najprościej, prokrastynacja to behawioralna tendencja do odkładania zadań, które należy wykonać, pomimo możliwości negatywnych konsekwencji. Konsekwencje te mogą obejmować utrudnianie własnego sukcesu lub uczucie niepokoju, depresję lub niską samoocenę.
5 rodzajów odwlekania
Według Obehy Alofoje, psychologa i eksperta ds. produktywności w miejscu pracy, istnieje pięć różnych typów prokrastynacji, które opisuje poniżej:
- Poszukiwanie wrażeń. Niektórzy ludzie zwlekają, bo lubią adrenalinę wynikającą z czekania do ostatniej chwili.
- Perfekcjonizm. Ktoś może odłożyć wysłanie ważnego listu, bo chce go przeczytać kilka razy.
- Unikanie. Myślisz, że nie możesz czegoś zrobić, więc po prostu odkładasz to na później.
- Chowanie głowy w piasek to niechęć do zrobienia czegoś. Udajesz, że zadanie nie istnieje.
- Rozproszenie uwagi. Osoba jest rozproszona przez coś, co odwraca jej uwagę od zadania do wykonania.
Jak pokonać w sobie prokrastynację: użyj metody „drabiny”
Frank identyfikuje dwa powszechne typy prokrastynacji: prokrastynację współczulnego układu nerwowego (SNSP) i prokrastynację przywspółczulnego układu nerwowego (PNSP). Mówiąc najprościej, SNSP może wyglądać jak wielozadaniowość, niemożność relaksu i pośpiech. Podczas gdy PNSP objawia się tym, że ludzie mają trudności z rozpoczęciem zadań i nie rozpraszają się, gdy są w ich trakcie.
Niezależnie od tego, do jakiego typu należysz, metoda drabinkowa została zaprojektowana, aby pomóc Ci podzielić zadania na mniejsze „tak”. Logika jest taka, że jeśli możesz zacząć robić serię małych rzeczy, zyskasz impet do podjęcia większych projektów.
Krok pierwszy – wybierz coś, co chcesz zrobić, ale ciągle odkładaj to na później. Może to oznaczać wdrożenie nowego systemu prowadzenia dokumentacji lub ubieganie się o awans, który odkładałeś.
Drugi krok, mówi Frank, polega na rozbiciu zadania na najmniejsze możliwe elementy. To Twoje mikro-tak znajduje się na samym dole drabiny, a najtrudniejszy krok znajduje się na samej górze. Trzecim krokiem jest oczywiście ukończenie etapu na samym dole drabiny, kontynuując wykonywanie każdego z zadań, aż dojdziesz na szczyt. Na przykład wyszukanie opisu stanowiska i aktualizacja CV mogą być pierwszymi krokami w procesie ubiegania się o pracę. A potem wszystko przechodzi do ostatniego (i trudniejszego) zadania, jakim jest napisanie oświadczenia o tym, dlaczego zasługujesz na awans.
Jeśli jednak na którymkolwiek etapie napotkasz trudności lub opór, Frank radzi robić to jeszcze mniej . Zawsze lepsze jest „mikrotak” niż ogromny krok, którego nie można zrobić.”
Ostatecznie, według Franka, celem jest pedał hamulca (przywspółczulny układ nerwowy) i pedał gazu (współczulny układ nerwowy) pracował harmonijnie. To znaczy, abyś mógł robić to, co do ciebie należy, nie doprowadzając się do wypalenia zawodowego.
Nie rozumiesz, dlaczego nie dostaniesz awansu? Oto kroki, które powinieneś podjąć, aby zacząć działać.