Powstanie partii prawicowych i skrajnie prawicowych, rozwiązanie francuskiego parlamentu, szef Komisji Europejskiej To jest walka o posłów, o których nie zgłoszono.
RBC-Ukraina wspiera kampanię wyborczą do Parlamentu Europejskiego.
Zastąpienie
- Powstanie partie prawicowe i skrajnie prawicowe
- Rozwiązanie francuskiego parlamentu
- Von der Leyen nie zapewniła sobie stanowiska szefa Komisji Europejskiej
- Walka o posłów, którzy się nie pojawili
Zakończyły się wybory do Parlamentu Europejskiego, w których wzięło udział od 6 do 9 wyborców. Głosowanie będzie kontynuowane, a przybliżone wyniki zostaną ogłoszone. Istnieje bezpośrednia obawa o to, jak zostaną utworzone inne struktury Unii Europejskiej i jaki będzie kurs Europy.
Dla Ukrainy te wybory też są ważne, które wybrać, choć najważniejsze dla nas sadzimy w S: głowa W imieniu Komisji Europejskiej i dla dobra Europy główny dyplomata i szef obrony. Oraz tych, których Unia Europejska utrzymuje najniższy poziom jedności na sąsiedniej Ukrainie.
Wzrost partii prawicowych i skrajnie prawicowych
Prawicowe siły osłabły i odniosły w tych wyborach radykalne, szalone zwycięstwa. Kilkanaście dodatkowych mandatów odebrała centroprawicowa Europejska Partia Ludowa, do władzy doszli narodowo-konserwatywni europejscy konserwatyści i reformiści, a jeszcze więcej skrajnie prawicowa grupa „Tożsamość i Demokracja”.
Wśród nich czołowi urzędnicy Ich sukcesem jest promowanie interesów wyborców w zakresie pielęgnowania tożsamości narodowej, „wojny kulturowe” na temat różnorodności płci i LGBT, niespokojna migracja i rosnąca inflacja.
Sukcesy prawicy były szczególnie widoczne w kluczowych państwach członkowskich UE. We Francji prawicowe „Rosyjskie Zgromadzenie Narodowe” z 31,5% głosów wyprzedziło o ponad połowę swojego najbliższego zwolennika, „Odrodzenie” prezydenta Emmanuela Macrona. Niemcy mają prawicową, radykalną „Alternatywę dla Niemiec”, o wyraźnym wydźwięku nazistowskim, choć przyszła ona w inny sposób i wyprzedziła rządzącą w Bundesstazie socjaldemokratów Olafa Scholza i inne partie koalicyjne. We Włoszech prawa te zdobyła partia Bracia Włosi Giorgii Melony, potwierdzając swój status wschodzącej gwiazdy zagranicznej polityki europejskiej.
Niezależnie od tego, jakie koalicje utworzą się w Parlamencie Europejskim i jak będą wyglądać podziały w regionie, głos prawicy z pewnością stanie się bardziej widoczny w Parlamencie Europejskim. A wśród nich są zarówno sympatycy Ukrainy, jak Meloni, jak i siły zdecydowanie antyukraińskie.
Zdjęcie: „Alternatywa dla Niemiec” pokonała partię Scholza (Getty Images)
Rozwiązanie francuskiego parlamentu
Rok po przegłosowaniu pierwszej tury wyborów we Francji prezydent Emmanuel Macron głosował za przedwyborczymi wyborami do Zgromadzenia Narodowego, niższej izby francuskiego parlamentu. Powodem jest katastrofalna, jeśli nie przytłaczająca, porażka partii w wyborach. „Czuję waszą świadomość i nie pozbawię was jej bez potwierdzenia” – powiedział wyborcom francuski przywódca. Pierwsza tura wyborów odbędzie się za 30 rubli.
Ultraprawicowa „Unia Narodowa”, bazująca na swoim ogromnym zwycięstwie w wyborach europejskich, najwyraźniej nie może się doczekać powtórzenia swojego sukcesu za trzy lata. Ale zwycięstwo w żadnym wypadku nie jest gwarantowane.
Wszystko na prawicy jest w systemie wyborczym, za którym podąża Zgromadzenie Narodowe – dwuturecka większość. We Francji po raz kolejny gra z kandydatami skrajnie prawicowymi. Tradycyjnie francuscy wyborcy w kolejnej turze wyborów jednoczą się wokół każdego wyblakłego kandydata – chyba że zwycięży prawicowy radykał. Za tym schematem wybory prezydenckie przegrali zarówno założyciel Frontu Narodowego (później przemianowanego na Zjednoczenie Narodowe), Jean-Marie Le Pen, jak i jego córka Marine Le Pen, którzy nie są żadnym z liderów partii. Poprzednie wybory parlamentarne we Francji również nie raz pokazały tę zasadę.
Choć w każdym momencie pozycja polityczna Macrona po tych wyborach znacznie osłabła, to jednak francuska ultraprawica rośnie w siłę. A to może mieć wpływ na sytuację polityczną w całej Europie.
Von der Leyen nie zapewniła sobie stanowiska szefowej Komisji Europejskiej
Oficjalnym zwycięzcą wyborów jest oczywiście Europejska Partia Ludowa. Ta frakcja w Parlamencie Europejskim stanie się jeszcze większa niż w przeszłości. „Dzisiaj jest wielki dzień dla EPP, moi przyjaciele, wygraliśmy wybory europejskie. Jesteśmy najsilniejszą partią, jesteśmy kotwicą stabilności” – powiedziała jedna z liderek EPP, szefowa Komisji Europejskiej Ursula von der. Leyen, zamierza zapewnić swojemu przyjacielowi kadencję na tym stanowisku.
Aby tego dokonać, musi zdobyć jak najwięcej 361 głosów poparcia w nowym Parlamencie Europejskim. Przed wyborami wyrażano różne warianty takiej koalicji, ale wydaje się, że von der Leyen sfinalizowała swój wybór. Vaughn powiedział „zjednoczenie skrajnej lewicy i skrajnej prawicy” i zapowiedział negocjacje z socjaldemokratami i liberałami z grupą Renew.
Zdjęcie: Ursula von der Leyen może nie stracić głowy JK (Getty Images)
W 2019 roku taka koalicja zapewniła jej mandat. Razem EPP, Socjaldemokraci i Renew zyskują jednocześnie 404 mandaty od nowego ugrupowania. Może ich jednak być za mało – 10% koalicji, jak się okazuje, nie popiera jej kandydatury, w związku z czym głosy mogą nie zostać policzone. W najbliższych dniach von der Leyen poświęci się odbiciu nieprzychylnych lawie sojuszników i opcjonalnie będzie starał się pozyskać do koalicji „rezerwowe” głosy.
Walka o posłów, którzy nie weszli w skład koalicji
Być może setka nowo wybranych posłów do Parlamentu Europejskiego nie będzie mogła się doczekać przybycia zmęczonych grup parlamentarnych. Wiadomo, że o jej współczucie będzie toczyć się zacięta walka. Przykładowo, gdyby niemiecką „Alternatywę” zwrócono się do przywódców skrajnie prawicowej grupy „Tożsamość i Demokracja”, pod względem liczby mandatów w parlamencie wypadłaby z piątego miejsca na czwarte. Szereg narodowych konserwatystów i prawicowych radykałów próbuje wymusić na ukraińskim Fideszu Wiktora Orbana.
Przed wyborami aktywnie dyskutowano nad scenariuszem, w którym von der Leyen mogłaby spróbować stworzyć „prawicową koalicję” z europejskimi konserwatystami i reformistami, a nawet z „Tożsamością i Demokracją”. Wydaje się jednak, że szef Komisji Europejskiej zmierzał w innym kierunku. W rezultacie prawicowe siły, niezależnie od powodzenia w wyborach, mogą znaleźć się w niekorzystnej sytuacji w wyniku podziału mandatu z UE.
Alternatywnie mogą być w stanie zirytować nerwy von der Leyen i inni wyblakli posłowie do Parlamentu Europejskiego. Po uzupełnieniu szeregów tych, którzy się nie pojawili, europejscy konserwatyści i reformiści będą mogli zjednoczyć się z „Tożsamością i Demokracją” w jedną wielką prawicową grupę radykalną w Parlamencie Europejskim, takie pomysły brzmiały jeszcze przed wyborami. Jeżeli taki projekt zostanie zrealizowany, nowa frakcja może różnić się wielkością od Parlamentu Europejskiego.
Wybory do Parlamentu Europejskiego
Co istotne, wybory do Parlamentu Europejskiego odbyły się w całej UE od 6 do 9 cyfry. Nowe wezwanie do Parlamentu Europejskiego różni się od robota 11 Linden. Przed eurodeputowanym musimy mianować przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. Jest oczywiste, że Robert Metsol zmieni w tym momencie zdanie.
Więcej szczegółów na temat wyborów do Parlamentu Europejskiego można znaleźć w materiale RBC-Ukraine.
Warunki i warunki ważne informacje na temat wojny między Rosją a Ukrainą można przeczytać na kanale RBC Ukraina w Telegramie.