17 lutego Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych Ukrainy Aleksander Syrski zapowiedział wycofanie oddziałów ukraińskich z Awdijówki w związku z sytuacją wokół miasta oraz w celu ratowania życia i życia zdrowie wojska.
13 0
Awdejewka. Zdjęcie – Instagram/libkos
Zdaniem dowódcy Operacyjno-Strategicznej Grupy Sił „Tavria” Aleksandra Tarnawskiego, w ciągu czterech miesięcy aktywnej fazy operacji obronnej Awdiejewki straty Federacji Rosyjskiej przekroczyły 47 tys., zniszczeniu uległy także setki jednostek wrogiego sprzętu wojskowego.
Według podanych szacunków według wywiadu brytyjskiego Ministerstwa Obrony podczas kampanii mającej na celu zdobycie Awdiejewki Federacja Rosyjska straciła co najmniej 400 czołgów, bojowych wozów piechoty i innego sprzętu, a także prawdopodobnie tysiące personelu.
Tarnawski zauważył, że ukraińscy obrońcy zadali wrogowi ogromne straty i zniszczyli znaczną rezerwę okupantów, którą Federacja Rosyjska planowała wykorzystać na innych odcinkach frontu do działań ofensywnych.
Warto zauważyć, że na kierunku Awdejewskiego jednostki i formacje wojskowe 1. Korpusu Armii, 2. i 8. Armii oraz 41. Korpusu Armii Sił Zbrojnych Rosji walczyły z siłami obronnymi.
Ale ja bym to zrobił. jak skupienie się na tym, co doprowadziło do tymczasowej utraty Awdijiwki.
Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest układ sił i środków, który wielokrotnie nie był korzystny dla Ukrainy. To oczywiste. Ale straty te mogły być znacznie większe i Awdijiwka pozostałaby pod naszą kontrolą, gdyby Siły Obronne nie doświadczyły kolosalnych niedoborów pocisków i wojskowych systemów obrony powietrznej (krótkiego i średniego zasięgu). Nie pozwalało to na skuteczniejszą obronę.
Rosyjskie ataki naziemne zakończyły się zdobyciem miasta, m.in. dzięki temu, że odbyły się przy masowym wsparciu artylerii armatniej i lotnictwa wojskowego (to ostatnie aktywnie wykorzystywało KAB – regulowane bomby powietrzne). Dopiero w ostatniej chwili zaczęliśmy donosić o zestrzelonych samolotach wroga. I tak – wróg miał całkowitą przewagę w powietrzu.
I tu pytanie do naszych zagranicznych partnerów, którzy niestety dostarczają nam znacznie mniej i później pocisków, rakiet, haubic i MLRS. Nie mówiąc już o samolotach, których potrzebowaliśmy wczoraj. Swoją drogą sam prezydent USA Joe Biden przyznał, że zwłoka w udzieleniu pomocy ze strony jego kraju (spowodowana zablokowaniem projektu ustawy przez kongresmenów) doprowadziła do zajęcia Awdijiwki przez Rosjan.
Niestety, z podobnych działań wojennych w rejonie Soledar i Bachmut nie wyciągnięto żadnych wniosków. Strona ukraińska główny nacisk położyła na utrzymanie dużego przedsiębiorstwa przemysłowego – Zakładów Koksowo-Chemicznych Awdejewka. Ale okupanci wzięli pod uwagę doświadczenia Mariupola (atak na Azovstal i fabrykę Iljicza). I podobnie jak w Bachmucie, kiedy z flanek ominięto zakład obróbki metali nieżelaznych, tak w Awdejewce ataki z flanki osiągnęły swoje cele, nie angażując się w frontalny atak na AKHZ.
Atak nastąpił w kierunku wsi Berdicz, z dostępem do Łastoczkina. A drugi jest na Industrial Avenue. Dzięki tym manewrom wróg faktycznie odciął pozycje Sił Zbrojnych Ukrainy. W zasadzie scenariusz Bachmuta został powtórzony. Nasze główne ośrodki obronne zostały właściwie zablokowane. I trzeba było je zostawić, żeby nie powtórzyć doświadczenia Azovstala. Czego nie chciała ani nasza armia, ani społeczeństwo ukraińskie.
Pomimo tego, że koksownię Awdejewski można nadal utrzymać, przecięcie arterii transportowych nieuchronnie doprowadziłoby do przekształcenia jej w Azovstal-2. W związku z tym decyzja o wycofaniu sił i środków z Awdejewki, aby nie wpaść w operacyjny okrążenie, była jak najbardziej słuszna. Nawet spóźnione.
Awdijiwka. Zdjęcie — Instagram/libkos
Niestety doszło do niepowodzenia Głównego Zarządu Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy.
Manewr taktyczny wroga polegał na tym, że rosyjska jednostka specjalna przedostała się do wnętrza rury drenażowej o długości około 2 km. operacyjny tył zgrupowania ukraińskiego i stworzyć zagrożenie zarówno dla uderzeń flankujących, jak i operacyjnego okrążenia poszczególnych jednostek Ukraińskich Sił Zbrojnych.
Warto zauważyć, że przez ponad miesiąc wróg prowadził przygotowawcze prace inżynieryjne, obejmujące prace spawalnicze i wiertnicze, a także rozmieszczanie składów amunicji i sprzętu. Następnie nastąpił przełom w rejonie Carskiego Polowania, po którym nastąpiło uderzenie na flankę grupy ukraińskiej skupionej pod Zenitem. To potężny punkt ufortyfikowany, który budujemy od 2014 roku. Znajdują się tam poważne betonowe fortyfikacje. I tę pozycję można utrzymać dość długo. Ale ponieważ „zaspałem” manewr wroga za pomocą rury, musiał opuścić „Zenith”.
Zaskakujące jest, że nasz wywiad nie wziął takiego scenariusza pod uwagę. Co więcej, nie jest to pierwszy raz, kiedy najeźdźcy wykorzystali systemy odwadniające do przedostania się na tyły Sił Zbrojnych Ukrainy. Taki epizod miał miejsce podczas walk o lotnisko w Doniecku. Ale wtedy naszym cyborgom udało się zablokować tę okazję.
Konkluzja jest taka, że wykorzystując ten manewr wróg przeszedł na tyły grupy ukraińskiej i zdobył przyczółek na obszarach miejskich. Ukraińscy obrońcy zmuszeni byli zgromadzić swoje rezerwy operacyjne, aby zlokalizować przełom okupantów.
15 lutego 3. Oddzielna Brygada Szturmowa potwierdziła, że została pilnie przerzucona w celu wzmocnienia wojsk ukraińskich w rejonie Awdiejewki, a także poinformowała, że dwie brygady wroga zostały krytycznie pokonane w kierunku Awdiejewki, ale ukraińscy obrońcy musieli: walczyć o 360 stopni, a Rosjanie przerzucają nowe siły do Awdijewki.
Avdeevka. Zdjęcie — Instagram/libkos
Myślę, że trzeba o tym porozmawiać. Jeśli awarie nie zostaną przeanalizowane, mogą się powtórzyć w przyszłości.
Ponadto w przypadku Awdijiwki, podobnie jak w przypadku Bachmuta, przez długi czas logika polityczna przeważała nad logiką wojskową. Miasto zaczęto także promować jako twierdzę, na wzór twierdzy Bakhmut. Zarówno nasi zachodni partnerzy, jak i Sztab Generalny podczas walk o Awdijewkę, podobnie jak w przypadku Bachmuta, podkreślali konieczność wycofania wojsk. Z wojskowego punktu widzenia opuszczenie Awdijiwki nie jest krytyczne. Dużo straszniej byłoby stracić tam znaczną część naszego wojska, broni i sprzętu.
Naczelny Wódz Załużny na około miesiąc przed usunięciem ze stanowiska stwierdził, że nadejdzie okres, kiedy musielibyśmy wycofać wojska z Awdejewki. Już na początku tego roku było jasne, że utrzymanie miasta jest niezwykle trudne, jest bardzo bezbronne.
Przywództwo polityczne wówczas nie posłuchało. Dobrze, że mimo to podjęto decyzję o wycofaniu się z Awdijiwki. Chociaż późno. O czym świadczy wprowadzenie do miasta 3. brygady szturmowej, która miała osłaniać wyjazd pozostałych obrońców.
Niezwykle ważne jest, aby w ciągu czterech miesięcy aktywnych walk o Awdijewkę dowodzący byli w stanie przygotować nową linię obrony (2 i 3 linie), na której wycofa się nasz personel wojskowy. Żeby nie wyszło jak u Bakhmuta, kiedy trzeba było dosłownie wyjść na otwarte pole. 13 lutego premier Szmygal złożył wizytę w obwodzie donieckim. Po czym powiedział, że tamtejsze konstrukcje fortyfikacyjne i inżynieryjne są gotowe. Mam nadzieję, że to nie tylko słowa.
Możemy mówić także o zmianie taktyki rosyjskich okupantów w rejonie Awdejewki. Jeśli wcześniej były to masowe ofensywy, czyli kolumny pancerne pod osłoną w jednym batalionowym zespole taktycznym, to teraz jest to taktyka PPK „Wagner”, którą stosowali podczas szturmów w Soledarze i Bachmucie: 8212; działanie w małych mobilnych grupach liczących od 8 do 15 osób. To wiele mobilnych grup, które skracając linię frontu, tworzą przewagę ogniową na określonym odcinku frontu i próbują przebić się przez obronę Sił Zbrojnych Ukrainy.
Polityka zagraniczna powołuje się obecnie na szacunki. „ponad dziesięciu europejskich urzędników wojskowych i ekspertów” #187; pisze, że sytuacja na polu bitwy jest poważna, ale nie na tyle poważna, aby Ukrainie groził upadek lub poważne niepowodzenia na froncie.
D. Snegiriew