Ta informacja została opublikowana w Science Alert, podaje URA-Inform.
Jakie badania przeprowadzono?
Eksperyment ten dostarcza pierwszego fizycznego dowodu na odwracalność pomiaru czasu w oparciu o właściwości materiałów. Z naukowego punktu widzenia czas jest przejawem drugiej zasady termodynamiki, która opisuje tendencję izolowanych układów do utraty uporządkowania w czasie. Dzieje się tak na skutek ciągłych zmian w konfiguracji cząsteczek różnych substancji niekrystalicznych, w tym polimerów i ciał stałych amorficznych, takich jak szkło.
Co się działo?
Substancje te osiągają teoretycznie stabilny stan zgodnie ze swoim zegarem entropijnym, tworząc swego rodzaju „teorię względności”; w oparciu o zmiany w kolejności cząsteczek. Naukowcy opisują ten wskaźnik starzenia jako „czas materialny”. Pomimo istnienia tej koncepcji od lat 70. XX w., jej eksperymentalny pomiar w formalizmie Instrumentu Narayanaswami nie był wcześniej prowadzony ze względu na powolny proces starzenia się szkła, który jest trudny do zaobserwowania.
W ramach tzw. W eksperymencie badacze wykorzystali bardzo czułą kamerę wideo do nagrań rozproszonego światła lasera, które pod wpływem szkła tworzy wzory interferencyjne. Wzorce te zinterpretowano statystycznie jako wibracje przenoszące cechy czasu materialnego w trzech różnych substancjach tworzących szkło.
Podsumowanie
Wyniki wykazały dowody na istnienie odwracalność czasu na poziomie molekularnym, gdzie cząstki oddziałują, popychają się i przyciągają, zmieniając swoją konfigurację. Badanie to nie sugeruje możliwości całkowitego przywrócenia procesu starzenia materiałów, ale poszerza wiedzę na temat interakcji materiałów z czasem na poziomie molekularnym.
Przypomnijmy, że na Wenus może istnieć życie: naukowcy przybyli do nowych wniosków.
Źródło informacji