Roberto Motta Sosa

Po krwawych zamachach w Brukseli do mediów zaczęły napływać, głownie ze świata polityki, głosy nawołujące do stworzenia unijnych służb wywiadowczych. Unia Europejska dysponuje już jednak odpowiednimi strukturami, których zadaniem jest przeciwdziałanie terroryzmowi i przestępstwom z użyciem przemocy. Ministrowie spraw wewnętrznych państw unijnych omówili potrzebę wzmocnienia systemu wywiadowczego już w listopadzie zeszłego roku po zamachach w Paryżu. Niemniej jednak, jeśli dyskusja na temat europejskiej agencji wywiadu będzie zbyt powierzchowna, może okazać się bezowocna lub nawet przynieść efekt odwrotny do zamierzonego.

  Łukasz Reszczyński

Recenzja: Sławomir Cenckiewicz, Długie Ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943–1991 (wprowadzenie do syntezy), Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2011, ss. 536.

Łukasz Reszczyński

Recenzja: Andrzej Pepłoński, Wywiad Polski na ZSRR 1921-1939, Bellona, Warszawa 2010, 445 ss.

Tomasz Formicki

Jest obowiązkiem uczyć się od wrogów.

Owidiusz

Wojskowe działania psychologiczne na płaszczyźnie taktyczno-operacyjnej oraz strategicznej mają w Niemczech długą tradycję. Dawniej nazywano je w armii niemieckiej „wojną psychologiczną". Obecnie zaś funkcjonują pod nazwą „Psychologische Kampffuhrung" - bojowe działania psychologiczne. Zarówno pod pierwszym, jak i drugim terminem kryje się „(...) planowe, ofensywne oddziaływanie wszelkimi środkami intelektualnymi i emocjonalnymi na psychikę, morale i postawę ludności cywilnej oraz sił zbrojnych państw przeciwnika w celu osłabienia i załamania ich woli oporu i walki, a tym samym wzmocnienia własnego frontu duchowego" [1].