prof. dr hab. Adam Gwiazda

Zdobycie pod koniec września br. przez stosunkowo niewielki oddział Talibów dużego miasta Kunduz przypomniało społeczności międzynarodowej o trwającej od ponad 14 lat wojnie domowej w Afganistanie. Toczy się ona z różnym nasileniem od 7 października 2001 roku, kiedy wojska Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników podjęły interwencję zbrojną w tym kraju i stosunkowo szybko wyparły, rządzących wówczas Talibów ze stolicy Kabulu oraz terenów do niego przylegających. Nie zdawano sobie wtedy chyba sprawy ze złożoności „misji stabilizacyjnej” w tym kraju. Nie wykorzystano wówczas dużego poparcia Afgańczyków dla obecności obcych wojsk w ich kraju. W tym czasie Talibowie i ich oddziały znajdowały się w rozsypce, czego niestety nie potrafili wykorzystać dowódcy wojsk koalicyjnych. Na odwrót, wojska te, w tym szczególnie żołnierze amerykańscy, zaczęły popełniać wiele różnych błędów, zachowując się często jak typowi okupanci. Talibowie korzystali wtedy i nadal korzystają z poparcia głównie Pasztunów i do tej pory nie zostali całkowicie rozbici ani też politycznie zneutralizowani.

  Magdalena Kowalska-Sendek

Obecność polskiego wojska w Afganistanie nie wpłynęła na ożywienie gospodarczych relacji obu krajów. Polsko-afgańska współpraca jest praktycznie niezauważalna.

  Tomasz Otłowski

Na nieco ponad pół roku przed zakończeniem afgańskiej operacji NATO i planowanym wycofaniem z Afganistanu zdecydowanej większości sił międzynarodowych, sytuacja w tym kraju wciąż daleka jest od stabilnej. Dotyczy to zarówno aspektu bezpieczeństwa wewnętrznego, jak też sytuacji politycznej. 

  Info ECAG

Parlament Kirgistanu zwrócił się do Dumy Państwowej Rosji z apelem stwierdzającym, iż jej wiceprzewodniczący, Władimir Żyrinowski jest persona non grata na terytorium republiki.

  Info ECAG

Na granicy turkmeńsko-afgańskiej trwają walki, zaś na pograniczu tadżyckim zbierają się oddziały talibów. Czy to próba destabilizacji sytuacji w całej Azji Środkowej i znalezienia uzasadnienia dla dalszej obecności Amerykanów w regionie, czy też zapowiedź nadchodzących problemów etniczno-religijnych problemów w całym Turkiestanie?

dr Jarosław Tomasiewicz

W 1838 roku do Afganistanu wkroczyła armia najpotężniejszego wówczas mocarstwa – Imperium Brytyjskiego. Stosunkowo łatwo opanowała Kabul, gdy jednak niebawem w listopadzie 1841 roku wybuchło antyangielskie powstanie, zmuszona została do odwrotu. W jego trakcie 15-tysięczny brytyjski korpus interwencyjny został wybity do nogi.

geopolityka  Piotr Woźniak

Gdy każdy dzień zbliża nas do daty wycofania głównej części wojsk amerykańskich z Afganistanu, oraz całości wojsk pozostałych krajów NATO, zaplanowanego na koniec 2014 roku, to widać, że perspektywy dla Azji Środkowej są coraz bardziej niepewne.

  Tomasz Otłowski

Ledwie przebrzmiały echa niezbyt optymistycznych komentarzy po ogłoszonym niedawno szumnie i z wielką pompą zakończeniu operacji „surge” w Afganistanie – akcji uznanej oczywiście za olbrzymi sukces militarny i strategiczny USA – a już docierają do nas kolejne sygnały, każące sceptycznie patrzeć na przyszłość operacji ISAF i sytuacji w tym kraju. Oto na naszych oczach, na dwa lata przed planowanym zakończeniem afgańskiej misji NATO, w gruzy walą się dwa najważniejsze filary strategii sojuszniczej wobec Afganistanu: efektywne wyszkolenie afgańskich sił bezpieczeństwa (zagrożone obecnie rosnącą liczbą ataków typu „green-on-blue”) oraz osiągnięcie kompromisu z Talibami co do pokojowego uregulowania przyszłości Afganistanu.

  dr Rafał Zgorzelski

Kilka dni temu pakistańskie myśliwce bojowe ostrzelały schronienia powiązanych z talibami rebeliantów, zlokalizowane w północno-zachodniej części tego państwa. Okręgi Ghalijo i Babori, znajdujące się w tej części Pakistanu, regionie Orakzai, są miejscami, w których talibowie mają nadal całkiem spore wpływy. Stąd to głównie inicjują akcje zaczepne, liczne ataki bombowe, które są przez nich realizowane na terytorium Pakistanu. Regularna armia tego kraju prowadzi działania zbrojne przeciwko talibom funkcjonującym w regionach graniczących z Afganistanem, gdzie mają oni szczególnie duże zaplecze.

  Melkulangara Bhadrakumar

Po długim oczekiwaniu, pod koniec zeszłego miesiąca w Islamabadzie wznowiono poważne rozmowy, których celem miało być przełamanie impasu w relacjach między Stanami Zjednoczonymi a Pakistanem. Ich wynik pod względem strategicznym był niejednoznaczny.