Konstatacje raportu przeczą informacjom, podanym przez New York Times w swoim wydaniu internetowym z 15 kwietnia br., jakoby za użyciem bomb kasetowych stały libijskie oddziały rządowe. Zdaniem twórców raportu, pociski typu MAT-120, które mogą zostać wystrzelone z okrętów nie mogły być na wyposażeniu armii libijskiej. Pociski zostały wyprodukowane przez hiszpańską firmę Instalaza. Analiza oficjalnych dokumentów rządowych wskazuje, że firma nie eksportowała pocisków do Libii w latach 2007/2008. Data i nr serii odczytane na szczątkach MAT-120 również to potwierdzają.

W kontekście tych faktów zastanawiające jest enigmatyczne stwierdzenie natowskich wojskowych do korzystania podczas bombardowań Misraty z „różnych rodzajów broni”. Dowody szczegółowego śledztwa prowadzonego przez Human Rights Investigations, nie pozostawiają wątpliwości, że bomby te zostały zrzucone przez NATO.

30 maja 2008 podczas konferencji w Dublinie 111 państw poparło zakaz używania bomb kasetowych. Od głosu wstrzymała się m.in. Polska, obok między innymi Stanów Zjednoczonych, Rosji i Chin. Państwa te nie będąc sygnatariuszami konwencji i nie są związane zakazem ich używania.

Odsyłamy do kompletnego dokumentu raportu.

Materiał został przygotowany w ramach programu analitycznego ECAG – Libia 2011.

Źródła:

http://www.nytimes.com/2011/04/16/world/africa/16libya.html
http://humanrightsinvestigations.org/2011/05/25/the-cluster-bombing-of-misrata-the-case-against-the-usa/