płk dr Eugeniusz Januła

Brexit, czyli do niedawna tylko hasło, czy też PR-owski straszak, stał się faktem dokonanym. Implikacje i problemy, jakie są z nim związane, będą różnorodne i długotrwale, czego zresztą należało się spodziewać. Jednak funkcjonujący jeszcze premier Zjednoczonego Królestwa David Cameron był w gruncie rzeczy bardzo pewny swego, czyli odrzucenia przez większość elektoratu koncepcji wyjścia z UE. Pewny niemal do końca, bo utwierdzały go w tym nie tylko wyniki sondaży, ile też olbrzymia, jak na warunki brytyjskie, liczba rejestrujących się wyborców [1].

dr Marcin Domagała

Wbrew dominującym stwierdzeniom i zerojedynkowej debacie medialnej, opuszczenie Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię wcale nie musi oznaczać początku końca Unii Europejskiej. Nie koniecznie musi być też równoznaczne z jej osłabieniem. Przyklaskiwanie rozwodowi Londynu z Brukselą to nie synonim życzeń rozpadu samego związku europejskiego, zgodnie chociażby z oczekiwaniami m.in. antyunijnych środowisk konserwatywnych. Istnienie UE jest bowiem geopolitycznie jak najbardziej potrzebne i pożądane – zwłaszcza dla Polski, choć w nieco zmienionej formule. O co zatem chodzi?

Konrad Rękas

Szkocja Partia Narodowa odniosła trzecie historyczne zwycięstwo w wyborach do krajowego parlamentu Szkocji, choć do rządzenia będzie potrzebować głosów jeszcze bardziej niepodległościowo nastawionych miejscowych Zielonych. Partia Pracy straciła mniej, niż się spodziewano i odwojowała z rąk torysów Londyn, Partia Konserwatywna z niemal nicości wybiła się na drugie miejsce w Szkocji i pokazała utrzymanie trendu z zeszłorocznych zwycięskich wyborów parlamentarnych w trudnych dla siebie wyborach lokalnych. Wreszcie w Walii o wielkim sukcesie może mówić UKIP, przebojem zdobywając 7 mandatów w Zgromadzeniu Krajowym, ale cieszyć się może i Plaid Cymru, bez której poparcia laburzystom nie uda się rządzić w Senedd. Trwa liczenie głosów w Irlandii Północnej, jednak wiadomo, że DUP i Sinn Fein pozostaną największymi partiami w Stormont.

Konrad Rękas

Kornijski teoretycznie jest uznawany za język mniejszości zarówno przez Westminster, jak i Komisję Europejską. Jednak o praktyczne konsekwencje tego faktu Kornwalijczycy muszą walczyć nadal.

Konrad Rękas

Jednym z kluczowych czynników dla zrozumienia sytuacji geopolitycznej Zjednoczonego Królestwa jest jego postrzeganie przez pryzmat miejsca w globalnym systemie militarnym Stanów Zjednoczonych. Dopiero w tym kontekście bardziej zrozumiała staje się m.in. i sprawa szkocka, i problem BREXIT-u, i zapomniana już w Polsce, a coraz głośniejsza znów na Wyspach, kwestia rozbrojenia atomowego.

Konrad Rękas

Jest mi dziś bardzo przykro, że zawiodłem się na wielkich obietnicach Thatcher-Reagana. Nie mogę zaprzeczyć, że tak się stało. Wierzyłem we wszystkie te opowieści o prywatyzacji, wolnym handlu i nieograniczonym rynku. Sądzę, że może nawet brałem pod uwagę ziszczenie proroctw o wielkiej demokracji akcjonariuszy. 

Beata Jurkowicz

Wynegocjowane podczas odbywającego się w dn. 18–19 lutego br. porozumienie pomiędzy państwami członkowskimi UE przyznaje Wielkiej Brytanii specjalny status w Unii Europejskiej. Zgodnie z brukselskimi ustaleniami kraj ten będzie wyłączony z dalszego pogłębiania integracji europejskiej i „nigdy nie będzie częścią europejskiego superpaństwa”. Szef brytyjskiego rządu po powrocie do Londynu podkreślił, że UK chce czerpać pełne korzyści ze wspólnego rynku, ale nigdy nie przystąpi do strefy euro. Jednocześnie ogłosił wyłączenie z pełnego otwarcia granic, czy programów pomocowych dla państw w kłopotach finansowych.

Konrad Rękas

W kontekście BREXITu szczególnie ciekawa jest sytuacja Polaków mieszkających w Szkocji. Tutejsze siły polityczne (jako niemal bez wyjątku deklaratywnie prounijne) oficjalnie będą agitować za REMAIN, nie mniej po cichu w interesie niepodległościowców szkockich leży opuszczenie Unii Europejskiej przez Zjednoczone Królestwo. Wówczas bowiem to niepodległa Szkocja będzie mogła pozostać jako samodzielny podmiot w Unii – a miejscowym Polakom (już nie wdając się w słuszność tego przekonania) wydaje się bardzo na tym zależeć.

Siergiej Czerkasow

Polska znów ogłosiła swój zamiar zwiększenia kontyngentu NATO stacjonującego na jej terytorium. Podawaną przyczyną, jak zawsze, jest mityczne zagrożenie ze strony Rosji. Jednak aktualne wydarzenia rodzą wątpliwości, czy Polska obawia się głównie inwazji ze wschodu.

John Wight

Absurdalne miedawne zapewnienia premiera Wielkiej Brytanii Davida Camerona o 70 tys. umiarkowanych rebeliantów walczących w Syrii są dowodem na to, że brytyjska klasa polityczna nie nauczyła się niczego po Iraku. Oświadczenie szefa brytyjskiego rządu było równie nieprawdziwe, co sfabrykowane dossier Tonego Blaira o broni masowego rażenia znajdującej się rzekomo w posiadaniu Saddama Saddama, o której ówczesny premier zapewniał, że może być odpalona w kierunku Wielkiej Brytanii w ciągu 45 minut.