Tomasz Jankowski

W kontekście ostatnich zamachów w Paryżu można domniemywać, że debata wokół Państwa Islamskiego, destabilizacji Bliskiego Wschodu i współpracy świata w „wojnie z terroryzmem” bardzo szybko rozgorzeje, a rozhisteryzowane społeczeństwa europejskie łatwo ulegną generalizacjom i stereotypom dotyczącym zbiorów, takich jak „Arabowie”, „muzułmanie” czy nawet „uchodźcy” bądź „imigranci”. Niniejszy tekst oprócz krótkiego rysu historyczno-ideologicznego, jest próbą odpowiedzi na pytanie o przyszłość Państwa Islamskiego, jego możliwe ścieżki rozwoju oraz o to, kto ponosi największe ryzyko w wypadku sukcesu fundamentalistów.

Nebojsa Radonic

Choć z jednej strony opinie ekspertów różnią się, co do przyczyn, konsekwencji i rozwiązań, jakie można wdrożyć w związku z obecnym kryzysem ekonomicznym, z drugiej, łączy je zgoda wobec pewnej kwestii: system kapitalistyczny jest pogrążony w kryzysie. Jak stwierdził włoski socjolog, pisarz i wykładowca Luciano Gallino w książce pt. Finanzcapitalismo – La civiltà del denaro in crisi (Kapitalizm finansowy – kryzys cywilizacji pieniądza): „...kryzys ekonomiczny (a także kulturowy i polityczny), jakiego doświadczamy, to kryzys światowej cywilizacji rządzonej przez system finansowy”. Jak doszło do sytuacji, w której, jak pisze L. Gallino, system finansowy rządzi naszą cywilizacją? I czym właściwie jest „kapitalizm finansowy”?

Aleksander Sewastianow

Od kiedy Rosja włączyła się do kolejnego konfliktu na Bliskim Wschodzie i zaczęła bombardować Syrię precyzyjnymi pociskami dalekiego zasięgu, aby zniszczyć Państwo Islamskie (PI), nazwane organizacją terrorystyczną, minęło niewiele czasu. Jednak polityczne zyski, widoczne w krótkiej perspektywie, są już dobrze widoczne.

Konstantin Kokoriew

Wizyta przewodniczącego ChRL Xi Jinpinga w USA we wrześniu 2015 roku była godna uwagi, ponieważ chiński przywódca z trybuny Zgromadzenia Ogólnego ONZ ogłosił tzw. „nową” politykę zewnętrzną Chin, odzwierciedlającą, zgodnie z jego słowami, „politykę potężnego państwa o chińskiej specyfice”. Jednocześnie wybrzmiała także propozycja wobec głów państw i rządów dotycząca przejścia do międzynarodowych stosunków „nowego typu”, „u podstaw których powinny leżeć współpraca i obopólna wygrana”.

Leonid Sawin

Patrząc na modele transformacji państwowych przewrotów i konfliktów zbrojnych należy przede wszystkim zwrócić uwagę na zmiany ogólnych trendów, które rozpoczęły się z końcem zimnej wojny i upadkiem Związku Radzieckiego. To spowodowało trzecią falę globalizacji, w tym poruszenie aspektów ekonomicznych, społecznych, politycznych i technologicznych, które były ze sobą powiązane.

Paulina Gasmi

Wielu Królestwo Arabii Saudyjskiej kojarzy się przede wszystkim z wielkim bogactwem oraz pobożnością. Czy tak jest na prawdę? W zeszłym miesiącu BBC publikowało serię informacji na temat tego kraju, na kanwie oskarżenia 74-letniego Brytyjczyka o picie alkoholu w miejscach publicznych a następnie skazaniem go na karę chłosty. Zastanawiające jest, czy wszyscy obywatele tego kraju są traktowani identycznie, czy może niektórym takie „występki” uchodzą na sucho? Temat ten jest obszerny. Oczywiście ciężko jest przyrównać bez wyjątków wszystkich Saudyjczyków do gorliwych wyznawców islamu. Wielu z nich niewątpliwie jest przymuszanych do tej religii, a wielu też tylko udaje wierność zasadom islamskiej konfesji...

Wacław Balcerowicz

Rzeczpospolita musi się zastanowić nad kwestią kontroli sytuacji na byłych polskich Kresach Wschodnich. Ukraina weszła bowiem w stadium turbulencji, a faktycznie nadchodzi kres ukraińskiej państwowości takiej, jaką znamy. Tymczasem od dłuższego już czasu Polska błędnie wierzyła w przyjazne nastawienie ze strony „ukraińskich przyjaciół” – co obecnie może okazać się fatalne w skutkach.

Szota Apchaidze

Radykalny islam to geopolityczna broń zachodniego systemu politycznego, która skutecznie stosowana jest do walki z oponentami. Współczesny wahabizm to część geopolitycznej strategii USA zmierzającej do ustanowienia jednobiegunowego systemu globalnej kontroli i Nowego Światowego Porządku.

Konrad Rękas

Blok Petra Poroszenki ostatecznie zakończył okres tolerancji wobec dotychczasowych partnerów z Rady Najwyższej, eliminując przede wszystkim Batkiwszczynę Julii Tymoszenko, która okazała się jednym z trzech głównych przegranych zakończonych właśnie wyborów samorządowych na Ukrainie. O porażce może też mówić post-regionałski Blok Opozycyjny, choć w tym przypadku samo jego trwanie, mimo szykan ze strony administracji, wydaje się osiągnięciem celu minimum. P. Poroszence udało się rozwiązać problem parlamentarnej konkurencji, bo w realiach wyborów samorządowych wg ordynacji proporcjonalnej – musieli oni niemal w każdym obwodzie mierzyć się z konkurencją utworzoną przez miejscowego oligarchę. Tym samym wybory samorządowe usankcjonowały jedynie faktycznie postępującą fragmentaryzację Ukrainę

Gejdar Dżemal

Żyjemy w epoce, która zdarza się jednemu pokoleniu na dwadzieścia – w okresie, kiedy globalne społeczeństwo zmienia skórę, niczym wąż. Na świecie odbywają się konwulsyjne ruchy tektoniczne, dlatego że u progu stoi nowa formacja społeczno-ekonomiczna – używając nieco przestarzałego, ale lecz tu odpowiedniego języka marksistowskiego.