Antoni Koniuszewski

Tak jak w wiekach średnich frankońskie imperium Karola Wielkiego podzieliło się na Franków Zachodnich i Wschodnich i z tego podziału powstały dwa narody: francuski i niemiecki; tak w ciągu ostatniego okresu wśród wschodnich Słowian ukształtowały się trzy nacje: Rosjanie, Małorusini (Ukraińcy) oraz Białorusini. I tak stosunkowo nowa rzeczywistość wydaje się mieć trwały i chyba nieodwracalny charakter.

Andrew Korybko

Kontury Międzymorza odzwierciedlają historyczne granice między dawnym europejskimi imperiami. Wyjątkiem są tu Bałkany Środkowe, będące całkowicie nową koncepcją włączającą najbardziej strategiczne pozostałości byłej Jugosławii. Wraz z pośpiechem w formowaniu Międzymorza przez Stany Zjednoczone, mogą pojawić się przed nim trzy niespodziewane wyzwania, będące rezultatem geopolitycznych wolt.

Andrew Korybko

Efektem bezprecedensowego sukcesu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości jest powstanie pierwszego od 1989 r. jednopartyjnego rządu większościowego w Polsce a także przejęcie wszystkich gałęzi władzy przez partię rządzącą. Logiczną tego konsekwencją jest stworzenie Jarosławowi Kaczyńskiemu – „szarej eminencji” – warunków do wdrożenia swojej wizji Polski, będącej de facto reinkarnacją koncepcji Józefa Piłsudskiego, tj. Międzymorza. W kontekście współczesnej geopolityki UE, stwarza to potencjał rozszerzenia kontrolowanej przez USA „dwubiegunowości” między Niemcami a Francją w taki sposób, by uwzględnić bardziej lojalną i proamerykańską Polskę, której zadaniem byłoby oddzielanie Europy Zachodniej od Rosji na wypadek odprężenia (détente) między nimi.

Aleksiej Dziermant

Projekt geopolityczny Międzymorza, znany także jako Intermarium, Związek Bałtycko-Czarnomorski, WKL 2.0 lub Nowa Rzeczypospolita, w ostatnim czasie coraz bardziej porusza umysły polityków i ideologów w Polsce, Ukrainie, Litwie.

geopolityka dr Robert Potocki

„Finlandyzacja” – to pojęcie, które zrobiło „zawrotną karierę” w Europie Środkowo-Wschodniej, po zakończeniu II Wojny Światowej, kiedy to cały szereg państw regionu Międzymorza znalazł się w radzieckiej strefie wpływów. Była ona niedościgłym ideałem i optymalnym rozwiązaniem kwestii „organicznej suwerenności” zarówno dla, byłego premiera RP, Stanisława Mikołajczyka i jego ugrupowania – Polskiego Stronnictwa Politycznego (1945–1947), jak i wielu działaczy opozycji wewnątrz-systemowej w okresie PRL-u (1956–1989). Nazwa ta nawiązuje do sytuacji geopolitycznej Finlandii, jaka powstała po zakończeniu „wojny kontynuowanej” (Talvisota, 1941–1945).

geopolityka  Ronald Lasecki

W dyskursie rozwijanym przez liberalne elity w Polsce po 1989 r. wiele wysiłku włożono w zmianę percepcji miejsca naszego kraju w Europie. Chodziło o zmianę zarówno percepcji przez społeczeństwo i elity polityczne Polski, jak też o zmianę percepcji przez społeczeństwa i elity polityczne państw wywierających istotny wpływ na państwo polskie i jego politykę wewnętrzną i zagraniczną. Chodziło zatem o przekształcenie uwarunkowań polskiej polityki zagranicznej klasyfikowanych odpowiednio jako wewnętrzne subiektywne i jako zewnętrzne subiektywne.

  dr Robert Potocki

Z perspektywy polskiej walka UPA zasadniczo sprowadza się do ludobójstwa ludności cywilnej, głównie w czasie II wojny światowej oraz działalności terrorystycznej OUN w okresie międzywojennym. Dla Ukraińców, zamieszkujących szczególnie zachodnie regiony swego kraju, OUN-UPA jawi się jako organizacja, która po 1945 r. broniła ludność przed panowaniem radzieckim, ze szczególnym uwzględnieniem przypadków przymusowych przesiedleń, kolektywizacji, desakralizacji, deportacji i masowych represji.

geopolityka  Konrad Rękas

Polskie myślenie o historii i polityce miota się między dwiema skrajnościami – od przesadzonej mocarstwowości, do nadmiernej zaściankowości. Z jednej strony wydaje się nam, że cały świat na nas patrzy, że losy globu zależą od naszych wysiłków (a zwłaszcza deklaracji i deklamacji), że uwaga mocarstw raz po raz ogniskuje się między Tatrami a Bałtykiem.

  ECAG

18 marca (piątek) o godzinie 19.30 odbędzie się dyskusja połączona z promocją książki "Ku Nowej Europie: perspektywa związku Unii Europejskiej i Rosji. Spojrzenie geopolityczne z Polski".