Amedeo Maddaluno

Wierna realizacja liberalizmu, zgodna z wizją stworzoną przez jego teoretyków (Friedricha Hayeka, Miltona Friedmana, Bruna Leoniego i innych), oznaczałaby nieustanne dążenie do niemalże całkowitego zaniku struktur państwowych, by umożliwić nieograniczone oddziaływanie sił rynkowych, a nawet – według najbardziej odważnych teorii – do rozpadu samego państwa jako organizacji posiadającej monopol na stanowienie prawa, które mają zostać zastąpione przez „państwo minimalne” i czysty kontraktualizm w stosunkach między stronami.

dr Gracjan Cimek

Współczesna fala migracji islamskiej do Europy odbywa się w warunkach rywalizacji mocarstw, dlatego jej przesłanki i cele są związane interesami głównych aktorów geopolitycznych.

Giulia Colombo  

Historia lubi się powtarzać. Transatlantyckie Partnerstwo w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP), podobnie jak jego „poprzednik” – Wielostronny Układ o Inwestycjach (MAI), wzbudza wielkie obawy. Liczne protesty przeciwko MAI, które miały miejsce w 1998 roku doprowadziły do porzucenia idei. Tymczasem dziś obiektem zażartych dyskusji stał się nowy traktat, a wyraźny podział opinii na jego temat utrudnia zrozumienie istoty problemu.

Tomasz Jankowski

Ataki terrorystyczne w stolicy Francji wywołały ogólnoświatową debatę poświęconą islamskiemu fanatyzmowi i zagrożeniom zeń wynikających. Niemal od razu wśród bardziej podejrzliwych zaczęto stawiać tezy o innej niż oficjalna motywacji sprawców. Przypomnijmy: mordercy chcieli zemsty za publikację karykatur Mahometa i ogólnie rzecz biorąc obrazoburstwo w stosunku do islamu.

geopolityka  dr Mateusz Piskorski

Przebieg ostatnich kilku miesięcy gospodarczej konfrontacji pomiędzy Federacją Rosyjską a Unią Europejską, zgodnie z wcześniejszymi przewidywaniami wielu ekspertów, potwierdza tezę, iż w starciu tym nie ma zwycięzców, lecz sami przegrani. Koszty dostosowania się dotychczasowych bliskich partnerów handlowych do nowej sytuacji są zdecydowanie wyższe od spodziewanych. 

  Tomasz Jankowski

Ugruntowanie prawne instytucji Rady Europejskiej nakazałoby domniemywać, iż wybór nowego jej Przewodniczącego nie powinien rodzić określonych konsekwencji w zakresie polityki zagranicznej Unii Europejskiej ani też mieć znaczącego wpływu na jej kształt czy kierunki rozwoju. W praktyce bowiem, mimo dosyć szerokich kompetencji, Rada Europejska nie posiada znamion samodzielności, za to podlega zarządowi Komisji Europejskiej. A jednak, przynajmniej warstwa symboliczna tego stanowiska może rodzić konkretne skutki dla wyznaczenia priorytetów Unii Europejskiej na scenie międzynarodowej.

   dr Mateusz Piskorski

Niemcy od lat stanowić mogą wzorzec skutecznego tworzenia symbiozy polityki zagranicznej z polityką gospodarczą i stymulowaniem eksportu. Ekonomizacja relacji zewnętrznych republiki federalnej prowadzi do aideologicznego, racjonalnego wyboru decyzji rządu w Berlinie. Ten ostatni, stając niejednokrotnie w najnowszej historii przed wyborem: utracić poparcie potężnych kół przemysłowych, czy narazić się hegemonowi z Waszyngtonu, zmuszony był do umiejętnego lawirowania i poszukiwania rozwiązań kompromisowych.