Seth Cropsey
Arthur Milikh

Gwarancja ciągłości wolnego handlu morskiego i ochrona państwa przed wpływami z zewnątrz nie są najważniejsze. To znaczna siła morska podwaja potęgę kraju i to nie dzięki rywalizacji, ale dzięki delikatnemu naciskowi polityków, który wywierany jest za pomocą rozwoju gospodarczego.

  Marcin Toboła

Próba podsumowania Arabskiej Wiosny – tak niejednorodnego i ciągle jeszcze dziejącego się procesu – jest niełatwym zadaniem. Sama nazwa tych wydarzeń, nawiązująca do wiosny i przyjęta po raz pierwszy w mainstreamowych mediach arabskich, koreluje z rzeczywistością w sposób analogiczny jak ma to miejsce w wypadku Wiosny Ludów w Europie z lat 1848-49. Wiosna nie oznacza tu jednak wyłącznie astronomicznej pory roku, w których rozpoczęły się wystąpienia, lecz głównie symbolizuje odrodzenie, zbudzenie się, w tym wypadku uśpionych przedstawicieli nieuprzywilejowanych warstw społeczeństw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, i stanięcie do walki z elitami rządzącymi, niczym promienie słoneczne topiące wszechobecne śniegi.

  Małgorzata Citko

Rok 2011 był dla Japonii najtrudniejszym momentem w jej powojennej historii. Katastrofa, jaką spowodowała fala tsunami, która wdarła się dnia 11 marca 2011 na wybrzeże regionu Tōhoku w północnej części największej japońskiej wyspy Honshū, była bezpośrednią przyczyną śmierci co najmniej ok. 16 tys. osób [1], zniszczeń o wartości ok. $100-$500 mld [2] oraz wielu innego rodzaju szkód. Falę tsunami wywołało trzęsienie ziemi o sile ok. 9 stopni w skali Richtera, którego epicentrum znajdowało się ok. 70 km od wschodniego wybrzeża wyspy Honshū. Owo trzęsienie ziemi było również bezpośrednią przyczyną awarii elektrowni jądrowej Fukushima I [3], której skutki są odczuwalne w Japonii po dziś dzień.

  Rafał Ciastoń

5 stycznia 2012 r. Waszyngton ujawnił wytyczne nowej koncepcji strategicznej. Dokument zatytułowany „Podtrzymanie globalnego przywództwa Stanów Zjednoczonych. Priorytety obronności w XXI w.” stanowić ma doktrynalne usankcjonowanie kierunków transformacji sił zbrojnych USA oraz na nowo określić skalę i charakter amerykańskiej obecności militarnej w kluczowych regionach globu.

  dr Tomasz Klin

Niniejszy artykuł stanowi przyczynek do tytułowego problemu, dotychczas niepodjętego przez badaczy geopolityki. W tekście zawarto rozważania nawiązujące do dwóch pytań: dlaczego warto podjąć tytułowy problem? oraz: jakie mogą być ścieżki metodologiczne w tego typu badaniach? W artykule zasygnalizowano problem badawczy, przedstawiono niektóre sugerowane drogi jego rozwiązania, jednakże bez ambicji sformułowania konkluzji ostatecznych; celem jest raczej zachęta do dalszej debaty naukowej w tej dziedzinie.