Bhaskar Menon

Europejska tzw. „Wielka Wojna” z lat 1914–1918 nie zasługuje na miano „pierwszej wojny światowej”. Tytuł ten należy się pierwszemu prawdziwemu globalnemu konfliktowi – ludobójczej inwazji Europy na inne obszary, która rozpoczęła się w ostatniej dekadzie XV wieku. Historycy europejscy próbowali bagatelizować jej okrucieństwo oraz rozmiar i znaczenie tego wcześniejszego konfliktu, traktując go jako rozciągnięty w czasie i rozproszony proces historyczny. Jeśli jednak zaakceptujemy taki pogląd, stracimy szansę na zrozumienie wszystkiego, co się od tamtego czasu wydarzyło.

Ronald Lasecki

Koronacja 4 lipca Tupou VI na nowego władcę Królestwa Tonga [1] zwróciła przelotnie uwagę świata na tę ostatnią monarchię Pacyfiku i zarazem jedną z ostatnich monarchii, w których król odgrywa aktywną rolę polityczną. Aby jednak nie poprzestawać na sentymentalnych uniesieniach nad urodą i egzotyką odległych archipelagów [2], warto przy tej okazji zastanowić się nad znaczeniem, jakie potencjalnie Wyspy Tonga mogłyby mieć dla polityki kontynentalnej. Przeanalizujemy tu ten problem w ujęciu najpierw historycznym, następnie zaś problemowym. Za punkt odniesienia po stronie kontynentalnej przyjmiemy Rosję – ostatnie mocarstwo europejskie, które prowadzi dziś politykę nieatlantycką.

  Ronald Lasecki

Recenzja: Alfred W. Crosby, Imperializm ekologiczny. Biologiczna ekspansja Europy 900–1900, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1999, 385 ss.

  Info ECAG

Pomimo faktu, że prawie 1/3 amerykańskich żołnierzy, zabitych w Afganistanie w tym miesiącu, została zastrzelona przez Afgańczyków, którzy współpracowali z Amerykanami, amerykański prezydent Barack Obama powiedział w poniedziałek, że jego afgańska strategia wycofania wymaga jeszcze bliższej współpracy z lokalnymi siłami bezpieczeństwa.