dr Robert Potocki

Polityka wewnętrzna Petra Poroszenki nadal zaskakuje. Jak bowiem odczytać najpierw przyznanie, dwukrotnemu prezydentowi Gruzji Micheilowi Saakaszwilemu 29 maja 2014 roku obywatelstwa ukraińskiego [1], a następnie mianowanie go, w dniu następnym, na stanowisko gubernatora regionu odeskiego? Na jego korzyść przemawia jednak fakt, iż w okresie EuroRewolucji, w sposób dość jednoznaczny, poparł kontestację obywatelską.

dr Robert Potocki

Ukraińscy politycy obalanych rządów, trawieni wyrzutami sumienia, cierpiący na głęboką depresję lub w poczuciu lojalności wobec swoich przekonań i akcie heroicznego poświęcenia, by uchronić swoich bliskich przed zemstą bezwzględnych przeciwników, targają się na swoje życie. Łączy ich jednak jedno: wiedza, która mogłaby zagrozić innym wpływowym i czynnym uczestnikom ukraińskiej polityki.

Piotr Wierszynin

W połowie lutego 2015 roku były prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili został mianowany kierownikiem zespołu doradców prezydenta Ukrainy Petra Poroszenki. Jednocześnie został on niezależnym doradcą ukraińskiego prezydenta.

Andrzej Kozłowski

Zwycięstwo wyborcze koalicji „Gruzińskiego Marzenia” (GM) w wyborach parlamentarnych z 2012 roku dawało nadzieję na demokratyzację życia politycznego Gruzji i poprawę elementów, które działały dysfunkcyjnie podczas rządów poprzedników. Jedną z kluczowych kwestii było zaprzestanie wykorzystywania wymiaru sprawiedliwości do walki z przeciwnikami politycznymi. GM obiecało sprawiedliwe rozliczenie się z rządzącym w Gruzji od 2003 r. „Zjednoczonym Ruchem Narodowym” (ZRN) Dwa lata później sytuacja wygląda diametralnie inaczej, były prezydent Michael Saakaszwili nie może wrócić do kraju ze względu na wydany nakaz aresztowania, a wielu z jego współpracowników siedzi w więzieniu.

Info ECAG

Negatywne reakcje części uczestników życia publicznego na Ukrainie wywołało wejście w skład nowego rządu Arsenija Jaceniuka trójki obcokrajowców, którym Petro Poroszenko w ekspresowym trybie nadał ukraińskie obywatelstwo. Cudzoziemcy objęli dwa kluczowe resorty gospodarcze: Amerykanka ukraińskiego pochodzenia Natalia Jareśko została ministrem finansów, Litwin Aivaras Abromavičius objął resort rozwoju ekonomicznego i handlu. Trzeciemu z nich, Gruzinowi Aleksandrowi Kwitaszwili przypadło ministerstwo zdrowia.

  Info ECAG

Są już pierwsze decyzje prezydenta-elekta Gruzji Giorgiego Margwelaszwili. Jego kancelarią pokieruje Łasza Abaszydze, specjalista z zakresu prawa międzynarodowego i ekonomii, ostatnio zatrudniony w londyńskim Międzynarodowym Instytucie Finansów.

  Info ECAG

Sympatie polskiej centroprawicy, ani hollywodzki film jakoś nie przekonały Gruzinów do poparcia wskazanego przez Micheila Saakaszwilego kandydata na prezydenta państwa. Zgodnie z krajowymi sondażami, a wbrew zaklinającym rzeczywistość przewidywaniom ośrodków zachodnich – nową głową państwa gruzińskiego zostanie Giorgi Margwelaszwili, rekomendowany przez Gruzińskie Marzenie, który, wg cząstkowych danych uzyskał ponad 63% głosów.

  Andrzej Kozłowski

Wybory prezydenckie w Gruzji, które odbywają się 27 października br., nie będą miały takiego znaczenia jak zeszłoroczne wybory parlamentarne. Nie oznacza to jednak, że elekcja ta pozostanie bez wpływu na młodą, kształtującą się gruzińską demokrację. Jeśli sprawdzą się przedwyborcze sondaże, to rządząca koalicja „Gruzińskie Marzenie” zagwarantuje sobie dominację na lokalnej scenie politycznej, zajmując również urząd prezydenta.

  Konrad Rękas

Polityczna atmosfera w Gruzji przed wyborami prezydenckimi 27 października daleka jest od azerskiego spokoju. W walkę między Zjednoczonym Ruchem Narodowym prezydenta Micheila Saakaszwilego i Gruzińskim Marzeniem premiera Bidziny Iwaniszwilego zaangażowali się już żywi i umarli, uchodźcy i imigranci. Pomimo, a może dzięki temu – partia rządząca ma nadzieję, że wybory uda rozstrzygnąć się w jednej turze.

  Info ECAG

Dziewięcioro (z jedenastu wcześniej zadeklarowanych) kandydatów chce – jak dotąd – ubiegać się o prezydenturę Gruzji w wyborach wyznaczonych na 27 października.