Marcin Maroszek

Po raz pierwszy od wielu lat wynik zaplanowanych na październik 2012 r. wyborów prezydenckich w Wenezueli pozostaje niewiadomą. Zjednoczona opozycja z silnym reprezentantem na czele i odnawiająca się choroba Hugo Chaveza mogą doprowadzić do zasadniczych zmian na wenezuelskiej scenie politycznej.

  dr Rafał Zgorzelski

W minioną sobotę odbyły się pierwsze, po upadku Muammara Kaddafiego, wybory do libijskiej Konstytuanty, w których wzięło udział prawie 60% uprawnionych do głosowania obywateli Libii. W zmaganiach o mandaty w tym dwustuosobowym gremium uczestniczyło niemal 4 tys. kandydatów, reprezentujących ponad 100 ugrupowań politycznych oraz kandydaci indywidualni.

  Michał Ziemowit Buśko

24 maja zakończył się wstępny dwudniowy etap wyborczej rywalizacji  w pierwszych w historii Egiptu demokratycznych, wolnych wyborach prezydenckich.  Wyłonienie prezydenta w początkowej fazie jest jednak mało prawdopodobne. W rywalizacji brakuje wyraźnego lidera. Podczas gdy o zwycięstwie decyduje 50-procentowa większość głosów, żaden z kandydatów nie ma szans by choć zbliżyć się do wymaganego progu. Kolejna tura jest przewidziana na 16 i 17 czerwca – wezmą w niej udział dwaj najbardziej pożądani przez wyborców kandydaci tury pierwszej. Bez względu jednak na to kto do niej wejdzie, już dziś wiadomo kto jest przegranym.

  ECAG

W wyborach parlamentarnych w Syrii stanowcze zwycięstwo odniósł blok „Jedności Narodu”, który wspiera w kraju obecnego prezydenta, Bashara al-Asada. Według doniesień mediów, wraz z członkami prorządowego bloku do Rady Ludowej (syryjski odpowiednik parlamentu) dostała się także grupa działaczy niezależnych.

  dr Rafał Zgorzelski

Ubiegający się o reelekcję na fotel prezydenta Francji Nicolas Sarkozy popełnił tylko jeden błąd, za to jaki – nie docenił Francois’a Hollande. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest zdecydowany wzrost pozycji lewicy we Francji, i zarazem w całej Europie. I klęska samego Sarkozy’ego...

  Tomasz Skowronek

Rok 2012 to rok wyborów. W wielu krajach świata przetaczać się będzie fala kampanii wyborczych. Wybory odbędą się w takich znaczących państwach USA, Francja czy Chiny. Dzisiaj odbywają się wybory w Rosji. Nowi przywódcy będą musieli zmierzyć się z protestami społecznymi, kryzysem gospodarczym, wojnami czy rozwiązaniem problemu irańskiego lub koreańskiego. To od nich będzie zależał ład międzynarodowy. Wybory mogą dać nam odpowiedź, jak będą się kształtowały stosunki amerykańsko-chińskie, jaka będzie przyszłość Zjednoczonej Europy? Czy kraje arabskie znajdą się pod wpływem islamistów? Od tych którzy zdobędą władzę, będzie zależeć rozwiązanie globalnych problemów.

ECAG

21 lutego 2012 r. ekspert ECAG Kornel Sawiński skomentował Polskiego Radiu dla Zagranicy, sytuację polityczną w Jemenie w kontekście odbywających się tam wyborów prezydenckich, które miały miejsce 22 lutego. Ekspert wyjaśnił aktualną sytuację w tym państwie, a także wskazał na główne przyczyny konfliktu w tym państwie w ramach arabskiej wiosny – w kontekście gry mocarstw prowadzonej w tym państwie.

  dr Mateusz Piskorski

4 grudnia kierowałem grupą obserwatorów z krajów Unii Europejskiej, która przyglądała się przebiegowi rosyjskich wyborów. Po miesiącu chcę przerwać milczenie i szanownym dyskutantom oznajmić: ku naszemu rozczarowaniu, nie udało nam się odkryć żadnych poważnych przypadków naruszeń obowiązującego w Rosji prawa wyborczego. Czy to znaczy, że podzielam optymistyczną ocenę Władimira Czurowa, szefa Centralnej Komisji Wyborczej, i twierdzę, że wynik wyborów odzwierciedla rzeczywiste preferencje mieszkańców Federacji Rosyjskiej? Też nie!

  Sławomir Szyszka

We wrześniu 2011 r. Stowarzyszenie „Forum Młodych Dyplomatów” zwróciło się do Państwowej Komisji Wyborczej (PKW) z prośbą dotyczącą możliwości zarejestrowania obserwatorów w związku z wyborami parlamentarnymi, które miały miejsce w dn. 9 października br. PKW odmówiła...

  Jan Engelgard

Wybory w Rosji nie wzbudziły jakiegoś wielkiego zainteresowania w Polsce, bo – jak przekonywano – wynik był do przewidzenia. Jak się okazało, nie do końca, bo Jedna Rosja Putina i Miedwiediewa nie osiągnęła 60 proc., jak cztery lata temu, ale „tylko” 49 proc. Nie to jest jednak najważniejsze. Ton polskich komentarzy był, w większości przypadków, odzwierciedleniem nastrojów i poglądów naszej „klasy politycznej” i tzw. komentatorów. A jest to ton, który można określić jednym terminem: „Schadenfreude po polsku”.