Rafał Zgorzelski: Wizje Mohameda Mursiego
dr Rafał Zgorzelski
Pierwsze działania nowego egipskiego prezydenta Mohameda Mursiego pokazują, że nie taki diabeł straszny jak go malują, a islamista u władzy nie musi być równoznacznie utożsamiany z brakiem stabilności oraz wrogą postawą wobec Zachodu. Potwierdzają też i to, że nowy prezydent Egiptu zamierza balastować między oczekiwaniami popierających go wyborców, a realiami sytuacji geopolitycznej, w której przyszło mu funkcjonować.
F. William Engdahl: Geopolityczne szachy Putina w Syrii
F. William Engdahl
Władimir Putin nie zmarnował ani chwili od czasu ponownego objęcia fotela prezydenta Rosji i od razu zajął się najpilniejszymi zagrożeniami geopolitycznymi, które stoją przed Rosją. Najważniejszą częścią jego programu politycznego jest niezwykle napięta sytuacja na Bliskim Wschodzie, a przede wszystkim w Syrii.
Tomasz Otłowski: Strategiczne zbliżenie izraelsko-greckie
geopolityka Tomasz Otłowski
Na marginesie głównych procesów strategicznych, toczących się w ostatnich latach na Bliskim Wschodzie, ma również miejsce intensywna i znacząca zmiana w zakresie zasadniczych paradygmatów bezpieczeństwa międzynarodowego regionu. Na naszych oczach kruszą się dotychczasowe polityczno-strategiczne „filary” regionalnego bezpieczeństwa i ładu międzynarodowego...
Rafał Zgorzelski: Sprawy libijskie
dr Rafał Zgorzelski
W minioną sobotę odbyły się pierwsze, po upadku Muammara Kaddafiego, wybory do libijskiej Konstytuanty, w których wzięło udział prawie 60% uprawnionych do głosowania obywateli Libii. W zmaganiach o mandaty w tym dwustuosobowym gremium uczestniczyło niemal 4 tys. kandydatów, reprezentujących ponad 100 ugrupowań politycznych oraz kandydaci indywidualni.
Aleksandr Manachinsky: AFRICOM: geostrategia neokolonializmu
Aleksandr Manachinsky
Zachód już dawno zdał sobie sprawę ze znaczenia afrykańskich zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego w warunkach deficytu węglowodorów na planecie. Zareagował zwiększeniem uwagi skierowanej na Afrykę i wzmocnieniem obecności wojskowej w regionie, który nabrał zupełnie nowego znaczenia geopolitycznego.
Tomasz Otłowski: Pierwsze ofiary rewolucji? Bliskowschodni chrześcijanie w czasie Arabskiej Wiosny
Tomasz Otłowski
Przetaczające się od ponad półtora roku przez świat arabski rewolucje – określane wspólnym mianem Arabskiej Wiosny – zaczynają już przynosić pierwsze wyraźne geopolityczne efekty dla całego regionu. Jednym z takich skutków – już dziś wyraźnie oddziałującym na sytuację w regionie – jest dramatyczny wzrost siły i roli politycznej islamskich ekstremistów w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Fakt ten rzuca nowe światło na doniesienia o nasilających się prześladowaniach wobec mniejszości religijnych, mających miejsce na marginesie i w cieniu Arabskiej Wiosny, a dotykających w szczególności żyjących na Bliskim Wschodzie chrześcijan.
Robert Potocki: Wiosenne rewolucje arabskie
dr Robert Potocki
Recenzja: Jörg Armbruster, Arabska wiosna. Rewolucja w świecie arabskim, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2012, 232 ss.
Kornel Sawiński: Za kulisami Dżamahiriji...
Książka pod patronatem Europejskiego Centrum Analiz Geopolitycznych
Kornel Sawiński
Recenzja: Alexandre Najjar, Kaddafi. Anatomia tyranii, Wrocław 2012, Wydawnictwo Dolnośląskie, 262 ss.
Michał Ziemowit Buśko: Patrzmy, nadchodzi. Wybory w Egipcie
Michał Ziemowit Buśko
24 maja zakończył się wstępny dwudniowy etap wyborczej rywalizacji w pierwszych w historii Egiptu demokratycznych, wolnych wyborach prezydenckich. Wyłonienie prezydenta w początkowej fazie jest jednak mało prawdopodobne. W rywalizacji brakuje wyraźnego lidera. Podczas gdy o zwycięstwie decyduje 50-procentowa większość głosów, żaden z kandydatów nie ma szans by choć zbliżyć się do wymaganego progu. Kolejna tura jest przewidziana na 16 i 17 czerwca – wezmą w niej udział dwaj najbardziej pożądani przez wyborców kandydaci tury pierwszej. Bez względu jednak na to kto do niej wejdzie, już dziś wiadomo kto jest przegranym.
Bartosz Mroczkowski: Bliski Wschód po roku Arabskiej Wiosny
Bartosz Mroczkowski
Arabska „Wiosna Ludów” podzieliła świat arabski i utorowała drogę albo do większej radykalizacji w tym regionie, albo do podwalin jego demokratyzacji. Przemiany, jakie nastąpiły, w zasadzie dotyczyły każdego aspektu stosunków międzynarodowych – od zmian światopoglądowych obywateli położonych tam państw, aż do nakreślenia nowej geopolitycznej strategii mocarstw stricte zainteresowanych tym regionem. Wyklarowało się także kilku lokalnych liderów, których relacje w nowej rzeczywistości będą następstwem tej wielkiej rewolucji w regionie.