dr Gracjan Cimek

Precedens rezygnacji z funkcji papieża Benedykta XVI po 600 latach od ostatniego wydarzenia tego typu, i to przez osobę, która uznawana jest za konserwatywną, wywołuje zasadne wątpliwości, czy odpowiedzi na pytanie o przyczynę sprawczą, której należałoby szukać w psychologii, geriatrii lub medycynie. Trzeba przecież przypomnieć, że obecny papież był zwolennikiem piastowania urzędu przez swojego, chorego poprzednika aż do śmierci. Poddając jednak w wątpliwość wskazane źródła, należy podjąć próbę omówienia decyzji o abdykacji w kategoriach geopolitycznych.

  Info ECAG

W Erewaniu gościła delegacja rządowa Iranu na czele z wiceministrem obrony Islamskiej Republiki, generałem Nasrolloyem Kalantarim. Nie jest wykluczone, że Armenia zrównoważy zakupy broni dokonywane w Federacji sprzętem sprowadzonym od południowego sąsiada. Jeszcze ważniejsze jest jednak samo nawiązanie współpracy militarnej. Oznaczałoby ona, że Azerbejdżan, marzący o wzięciu Ormian w kleszcze – sam znalazłby się w sytuacji okrążenia.

  Sławomir Wełniński

Nowy podmiot geopolityczny, jakim stało się Kosowo po jednostronnej deklaracji niepodległoci, by móc w pełni włączyć się w system międzynarodowy, nadal potrzebuje pełnego uznania swojej podmiotowości. Wyróżniamy kilka rodzajów uznania międzynarodowego. Tak, więc uznanie de iure – jest uznaniem prawnym, mającym charakter pełny i w zasadzie ostateczny. Natomiast uznanie de facto jest tymczasowe i prowizoryczne.

  dr Błażej Popławski

Zaangażowanie się w wojnę domową w Mali daje Francji szansę odbudowania relacji gospodarczych z byłą kolonią. Mimo to redukowanie teatru wojennego w Mali do rywalizacji o bogactwa naturalne, jak ropa naftowa, czy uran jest błędem. Istotniejsze wydają się czynniki geopolityczne.

  Info ECAG

Dla Chin państwa Azji Środkowej to nie tylko przedłużenie własnego Sinciangu, ale i obszar intensyfikowanej aktywności gospodarczej, zwłaszcza w dziedzinie infrastruktury. Zwłaszcza te kraje, które obawiają się zostania sam na sam z Rosją, po osłabnięciu zaangażowania amerykańskiego w regionie – patrzą coraz życzliwiej na chińską obecność, licząc na możliwość kontynuowania gry na kilku geopolitycznych fortepianach naraz. Sęk w tym, że interesy Moskwy i Pekinu w republikach środkowo-azjatyckich wcale nie muszą być sprzeczne. 

dr Stanisław Tarasow

Sprawdzają się na naszych oczach prognozy byłego szefa CIA i Pentagonu Roberta Gatesa, które przedstawił on niedawno w czasie międzynarodowego Forum Kaspijskiego w Stambule. Pierwszym elementem tej prognozy było twierdzenie, iż nowe władze Gruzji podejmą już wkrótce próby odzyskania utraconej przez M. Saakaszwilego przestrzeni geopolitycznej na Zakaukaziu, rozpoczynając nową, wielką grę. 

  ECAG

Zbliża się właśnie pierwsza rocznica konfliktu w Zachodnim Kazachstanie (Żanaozen i okolice), który w ubiegłym roku zaskoczył obserwatorów, przyzwyczajonych do relatywnej stabilności tego zasobnego środkowoazjatyckiego państwa. ECAG już wówczas, poddając bieżącej analizie przebieg wydarzeń podkreślało, że konflikt ów może stanowić swoisty test przeprowadzony przez ośrodki zainteresowane destabilizacją sytuacji w republice rządzonej przez Nursułtana Nazarbajewa. Rozwojem sytuacji w Kazachstanie zainteresowane są najważniejsze podmioty na geopolitycznej szachownicy – Rosja, Chiny i USA. Wychodząc z tego założenia międzynarodowa grupa ekspertów ECAG przygotowała poniższy materiał, który na razie publikujemy w wersji oryginalnej, w języku angielskim. 

  Info ECAG

Prezydent Islam Karimow wydaje się rozumieć, że po ostatecznym opuszczeniu Afganistanu przez Międzynarodowe Siły Wsparcia Bezpieczeństwa. Jego kraj, dotąd będący lojalnym wasalem USA, może stać się geopolitycznie osamotniony i utracić choćby na regionalnym znaczeniu. 

  Info ECAG

– Ponad 80% mieszkańców Kazachstanu popiera idee integracyjne, zwłaszcza w odniesieniu do Federacji Rosyjskiej – zapewniał doradca prezydenta tej republiki ds. politycznych Jermuchamet Jertysbajew, podczas obradującego w Moskwie okrągłego stołu integracji eurazjatyckiej. 

geopolityka  Piotr Woźniak

Gdy każdy dzień zbliża nas do daty wycofania głównej części wojsk amerykańskich z Afganistanu, oraz całości wojsk pozostałych krajów NATO, zaplanowanego na koniec 2014 roku, to widać, że perspektywy dla Azji Środkowej są coraz bardziej niepewne.