Nikołaj Maliszewski: Najsłabszy punkt Aleksandra Łukaszenki
Nikołaj Maliszewski
Kolejną ofiarą w gry Zachodu przeciw Rosji może zostać prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenko. Białoruskie władze posiadają wiele rodzajów służb specjalnych. Ich głównym zadaniem jest zbieranie informacji i kontrola mas. W ten sposób Mińsk formuje „ochranianą” przestrzeń, rozcinając ją na „sektory” i „kwadraty” i z pomocą wybiórczej, automatycznej kontroli wszystkich ważniejszych skupisk ludzkich, zapewnia totalną kontrolę, dążąc do stworzenia pełnego obrazu informacji, krążącej w tej przestrzeni.
Info ECAG: Białoruskie uznanie tylko z rekompensatą
Info ECAG
Prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka oczekuje, że Rosja zrekompensuje Białorusi ewentualne negatywne skutki, zwłaszcza ekonomiczne, uznania przez Mińsk niepodległości Abchazji i Osetii Południowej.
Eugeniusz Januła: Ile Łukaszenko ma czołgów?
geopolityka dr Eugeniusz Januła
Oczywistym było i w dalszym ciągu jest aktualnym teza, że siły zbrojne każdego państwa są emanacją jego siły i znaczenia na świecie. Znane jest powszechnie pytanie Józefa Stalina „Ile dywizji ma papież?” Oczywiście współczesne państwo dysponuje wieloma atrybutami swojej siły i suwerenności, przy czym na czołowej pozycji, musi być uwzględniany potencjał ekonomiczny i technologiczny.
Konrad Rękas: Wygrała Biała Ruś
Konrad Rękas
Spośród wybranych w I turze 109 (na 110) deputowanych do izby Przedstawicieli Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, tylko 5 reprezentuje partie polityczne. Wśród nich są przedstawiciele Partii Agrarnej (1), Republikańskiej Partii Pracy i Sprawiedliwości (1) i Komunistycznej Partii Białorusi (3 – czyli o trzy mniej niż w poprzedniej kadencji). 63 posłów reprezentuje ruch społeczny "Biała Ruś”. Wśród deputowanych jest 29 kobiet.
Trójkątna szachownica
Info ECAG
Jak już opisywaliśmy [1] – stosunki Moskwy z Biszkekiem powoli się ocieplają, jednak, zwłaszcza w tym kontekście, warto spojrzeć na odmienną politykę wobec Kirgistanu, realizowaną przez władze Białorusi. Czy to kolejny dowód suwerenności Mińska w sprawach międzynarodowych, czy wspólna z Rosją rozgrywka mająca dodatkowo zmiękczyć administrację prezydenta Ałmazbeka Atambajewa?
Konrad Rękas: Biały spokój
Konrad Rękas
Wybory parlamentarne na Białorusi już 23 września, a tymczasem w Polsce na ich temat wiadomo tylko, że kolejne dwuosobowe „partie opozycyjne” (najczęściej zlokalizowane zagranicą) ogłaszają ich bojkot. O sytuacji politycznej u jednego z naszych najważniejszych sąsiadów, na którego terytorium mieszka największa zorganizowana mniejszość Polska w tej części świata – „dalibóg mniej wiemy, niż o Chinach”.
Zbliżenie białorusko-azerskie
Info ECAG
Prezydenci Białorusi i Azerbejdżanu podkreślili zbieżność swoich stanowisk w szeregu kwestii polityki międzynarodowej i zapowiedzieli współdziałanie na forum światowym i makroregionalnym.
Giovanni Valvo: Związek Rosji i Białorusi: unia militarna?
Giovanni Valvo
Uzależnienie białoruskiej gospodarki od Moskwy jest niezaprzeczalne; jednak nie mniej ważna jest rola Białorusi w przyczynianiu się do “bezpieczeństwa geopolitycznego” Rosji (geopoliticheskaya bezopasnost). Kiedy Władimir Putin po raz pierwszy objął władzę na Kremlu, białoruski prezydent Aleksander Łukaszenka zdał sobie sprawę, że nie ma już szans na grę integracją do zwiększenia osobistej władzy. Zaczął wówczas zwiększać swoje zaangażowanie na rzecz niepodległości Białorusi.
Ku Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej
geopolityka Jędrzej Czerep
18 listopada prezydenci Rosji, Białorusi i Kazachstanu podpisali w błysku fleszy porozumienie, mające umożliwić stworzenie Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EaUG). Media z trzech krajów prezentowały je jako otwarcie nowego rozdziału współpracy, wejście na „wyższy poziom integracji”. Niewątpliwie, postęp w odbudowie więzów gospodarczych na terenie byłego ZSRR jest faktem. W rzeczywistości jednak każda ze stron ma inne cele i inaczej kalkuluje ewentualne korzyści.
Piotr A. Maciążek: Perspektywa rozwoju relacji białorusko-rosyjskich
Piotr A. Maciążek
Początek lat 90-tych XX wieku przyniósł konieczność zdefiniowania podstawowych założeń polityki rosyjskiej. Ograniczenie możliwości finansowych i militarnych po rozpadzie ZSRR spowodowało konieczność poszukiwania środków blokujących akcesję krajów poradzieckich do struktur zachodnich.