Piotr Kuspys

Poszukując swojego miejsca na arenie międzynarodowej, Kijów od dwudziestu lat prowadzi „politykę szpagatu” między Wschodem a Zachodem; na przemian zacieśnia współpracę z Rosją i z Unią Europejską, przekonując, że jedno drugiemu nie przeczy. Tymczasem szanse Ukrainy na integrację europejską w sensie instytucjonalnym maleją z każdym rokiem, a politycy wykorzystują hasło „integracja europejska” do usprawiedliwienia swoich działań lub bezczynności. Czy wybory parlamentarne, które odbędą się nad Dnieprem 28 października br., przyczynią się do zmian na arenie politycznej Ukrainy, i czy będą to zmiany na lepsze, cokolwiek by to miało znaczyć?

  Tomasz Formicki

Kolejnym aksamitnym przewrotem jaki przetoczył się na terenie postradzieckim była „pomarańczowa rewolucja” na Ukrainie, której kulminacja miała miejsce od 21 listopada 2004 r., czyli od zakończenia drugiej tury wyborów prezydenckich do 23 stycznia 2005 r., gdy jeden z liderów ukraińskiej opozycji Wiktor Juszczenko złożył przysięgę prezydencką. Jedną z kluczowych ról w tych wydarzeniach odegrała organizacja „Pora” (Nadszedł czas!), która podobnie jak „Otpor” w Serbii i „Khmara” w Gruzji była złożona głównie ze studentów. 

  Krzysztof Kokoszczyński

Mija właśnie 10 lat od momentu, jak świat się zmienił. 11 września 2001 roku skończył się liberalny sen o XXI wieku, w którym wyzwaniem będzie zapewnienie powszechnego dobrobytu i pokoju; wraz z płonącymi wieżami World Trade Center runęły marzenia, a rzeczywistość się głośno upomniała o swoje prawa.

  Piotr Kuspys

Miniony rok był dla Ukrainy rokiem przełomowym z wielu względów. Nastąpiły istotne zmiany w polityce wewnętrznej, co niejako automatycznie pociąga za sobą przegląd zagranicznej strategii Kijowa. Prezydent Wiktor Janukowycz na nowo rozłożył akcenty w stosunkach ze Wschodem i Zachodem, realizując własną wizję współpracy ze światem zewnętrznym.

Karol Kaźmierczak

Pięć lat po „pomarańczowej rewolucji” nie może być mowy o poważnych przemianach w życiu wewnętrznym Ukrainy. Pod względem swojej pozycji geopolitycznej Ukraina też „nie ruszyła się” ani trochę – ani na zachód, ani na wschód.

Marcin Domagała

Kolejny polityczny zawał na Ukrainie, skutkujący ponownym, bo drugim w kadencji prezydenta Wiktora Juszczenki, przedterminowym rozwiązaniem parlamentu, dowodzi nie tylko głębokiego i strukturalnego kryzysu politycznego w tym kraju, ale przede wszystkim amatorszczyzny i braku elementarnej dojrzałości elit politycznych naszego wschodniego sąsiada do zarządzania nowoczesnym państwem.