Piotr Przywojski

W rumuńskiej percepcji bezpieczeństwa, podstawowymi zagrożeniami dla tego państwa  są przede wszystkim: międzynarodowy terroryzm, proliferacja broni masowego rażenia (BMR), konflikty regionalne i przestępczość zorganizowana. Zagrożenie terroryzmem stanowi szczególny punkt uwagi, co może mieć związek z tym, iż Rumunia bardzo mocno zaangażowała się po stronie USA w ich walce z Al-Kaidą...

  Agnieszka Żmuda
Piotr Woźniak

W Święto Niepodległości premier Donald Tusk oraz minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak odwiedzili polskich żołnierzy i policjantów służących w misji wojskowej KFOR oraz policyjno-prawnej misji Unii Europejskiej EULEX w Kosowie.

dr Miron Lakomy

Sieci informatyczne już od momentu powstania były polem pierwszych, jeszcze niezbyt spójnych, prób ich wykorzystania do celów politycznych bądź militarnych. Chronologicznie pierwszą była prawdopodobnie operacja przeprowadzona przez amerykańską CIA w 1982 r. W kanadyjskim programie przemysłowym, skradzionym przez radzieckich szpiegów amerykańskim agentom, udało się umieścić tzw. bombę logiczną.

geopolityka  Tomasz Formicki

Gdy 17 lutego 2008 roku Kosowo ogłosiło niepodległość część światowej opinii publicznej uznała, że nadchodzi okres stabilizacji sytuacji na Bałkanach. Tym bardziej, że wraz z upływem czasu Republika Kosowa została uznana przez ponad 75 państw, wśród których znalazła się Polska. Przywódcy Kosowa starali się w ten sposób zakończyć okres istnienia protektoratu administrowanego przez ONZ, a chronionego przez siły KFOR NATO. Jednakże optymizm zwolenników niepodległości Kosowa został dość szybko ostudzony, bowiem fakty jasno pokazują, że ludność Kosowa nie jest w stanie przystosować się do warunków wolnego rynku i legalnej działalności w ramach formalnie obowiązującego prawa. Co więcej, klasa polityczna w Kosowie patronuje różnego rodzaju patologiom, konserwuje je i czerpie z tego największe korzyści.

geopolityka  dr Marek Kostrzewa

Od czasu zakończenia zimnej wojny Chiny bacznie obserwują ewolucję instytucjonalną i doktrynalną NATO. ChRL wyraża zaniepokojenie, iż USA mogą wykorzystać ten pakt dla ochrony podmiotowości Tajwanu lub też interwencji humanitarnej w przypadku konfliktów etnicznych na jej terytorium. Dlatego też chiński geostratedzy na bieżąco monitorują rozwój technologiczny armii zachodnich, zmiany w taktyce oraz poszukują ich słabych stron. 

  Łukasz Reszczyński

W ciągu kilkunastu minionych lat wyborom w Serbii za każdym razem przypisywano znaczenie symbolicznego wyboru pomiędzy „zjednoczoną Europą” a Rosją. Tak było i tym razem, co wciąż świadczy o nieznajomości bądź braku chęci zrozumienia podstawowych wyznaczników serbskiej geopolityki. Ich ostateczny rezultat, mimo dość przewidywalnych wyników wyborczych, może jednak w pewnym stopniu zaskakiwać.

  Łukasz Reszczyński

Kwestia Kosowa stała się jednym z najistotniejszych wątków kończącej się kampanii wyborczej w Serbii i ma duże szanse wpłynąć na ich rezultaty. Cała sytuacja po raz kolejny potwierdza fasadowość polityki prowadzonej przez Unię Europejską na Bałkanach. Mimo wielu lat obecności wspólnoty międzynarodowej w tym regionie, wewnętrzne animozje o charakterze etnicznym i historyczne zatargi wciąż absorbują tamtejsze elity i społeczeństwa. 

Łukasz Reszczyński

Problem serbsko-albańskiego konfliktu o Kosowo wciąż absorbuje zarówno zainteresowane strony, jak i Unię Europejską. Głównym celem tej ostatniej jest maksymalne wyciszenie napiętej sytuacji wokół Kosowa. Problem tkwi jednak w tym, że dopóki w Serbii u władzy pozostawać będą siły choć w najmniejszym stopniu respektujące regionalne pryncypia geopolityczne tego kraju, dopóty konflikt ten będzie istniał nadal, choć jego intensywność i poziom napięcia będą się wahać w zależności od rozwoju sytuacji w regionie.

  Łukasz Reszczyński

Premier Kosowa Hashim Thaci nie raz już zaskakiwał swoimi bezpośrednimi, nie zawsze przemyślanymi wypowiedziami, zwłaszcza w kontekście konfliktu z Serbią. Tym razem zaskoczył nawet swoich protektorów z Waszyngtonu.

  Łukasz Reszczyński

Od ponad dziesięciu lat problem kosowski stanowi najbardziej destrukcyjny czynnik w serbskiej polityce. Wszystko wskazuje na to, że obecnie ponownie stanie się on głównym determinantem poczynań władz w Belgradzie.