Wasilij Gribowskij

Termin „polityka historyczna” powstał w latach 80. ubiegłego stulecia, w doświadczonych nazizmem Niemczech, by po rozpadzie bloku socjalistycznego rozprzestrzenić się na państwa Europy Wschodniej. Wszystkie jej aspekty najbardziej jaskrawo ujawniły się na przykładzie Polski. W tym okresie, pod pojęciem polityki historycznej rozumiano ogół czynności i sposobów, za pomocą których elity polityczne dążyły do utrwalenia w świadomości społeczeństwa określonych poglądów na historię państwa. Dziś rozumienie tego terminu jest nieco szersze i stosowane również w odniesieniu do działalności partii politycznych.

  Piotr A. Maciążek

Wbrew pozorom „Realpolitik”, którą w Polsce w ostatnich czasach zwykło się nazywać „polityką realistyczną” może być rozumiana dwojako. Dla jednych będzie nią polityka Józefa Becka lub Charlesa De Gaulle’a, dla drugich regenta Miklosa Horthy’ego lub marszałka Philippe’a Petaina. Wszyscy ratowali swoje kraje – z różnymi jednak efektami.