ECAG

Syria do tej pory odrzuciła możliwość wjazdu co najmniej jednego obserwatora ONZ – poinformował chorwacki portal poświęcony geopolityce advance.hr. Syryjskie władze potwierdziły, że nie będą przyjmować przedstawicieli krajów, które są członkami grupy tzw. „Przyjaciół Syrii”.

  Wassim Raad

Kroki podjęte przez Paryż od momentu, gdy prezydent Nicolas Sarkozy zakazał wjazdu do Francji szejkowi Yusufowi al-Qaradawiemu [1] oraz działania, podejmowane przez francuski aparat bezpieczeństwa w celu rozpracowania komórek terrorystyczne i grup takfirystów [2], wskazują na coś, co można byłoby nazwać syryjską klątwą. Spadła ona na francuskie władze w momencie kulminacji ich ataków na Syrię, dokonywanych przy pomocy gangów wspomnianych takfirystów, grup ekstremistycznych i członków Bractwa Muzułmańskiego.

geopolityka  Aleksandr Kuzniecow

Zdaniem wielu wybitnych, byłych i obecnych, polityków i dyplomatów ostatnie wydarzenia wokół irańskiego dossier atomowego, włączając w to rozpoczętą już wojnę ekonomiczną Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej przeciwko Iranowi, świadczą o tym, że niebezpieczeństwo poważnego konfliktu zbrojnego w rejonie Zatoki Perskiej jest prawdopodobne jak nigdy dotąd. Ile warte są słowa byłego sekretarza stanu i guru amerykańskiej polityki zagranicznej Henry`ego Kissingera o „bębnach wojny” w regionie. Niewątpliwy jest też wpływ konfliktu amerykańsko-irańskiego na wewnątrz polityczną sytuację nie tylko w tych krajach, ale również w państwach europejskich i na Bliskim Wschodzie.

  Mahdi Darius Nazemroaya

Zmianę reżimu w Syrii wróżono od co najmniej 2002 r., kiedy administracja amerykańskiego prezydenta Georga W. Busha zaliczyła ją do „Osi Zła”. W tym kontekście, obalenie rządu w Damaszku było głównym celem feralnych bombardowań Libanu w 2006 r. To, czego wtedy nie udało się dokonać Izraelowi, próbuje się osiągnąć obecnie, przez zastępczą wojnę o niskiej intensywności w samej Syrii.

  Jakub Gajda

Zachodnie naciski na Islamską Republikę Iranu zmierzają ku apogeum, a wojenna retoryka Stanów Zjednoczonych i Izraela, której źródło tkwi w irańskim programie atomowym, osiąga formy najostrzejsze z możliwych. Czas zaatakować Iran – bez ogródek zatytułował jeden ze swych artykułów dwumiesięcznik Foreign Affairs. Równolegle władze Izraela przestrzegły poprzez światowe media, że Iran niebawem wejdzie w tzw. „strefę odporności”, a następnie rozpocznie budowę bomby atomowej.

  ECAG

Jeden z najbardziej znanych geopolityków rosyjskich, profesor Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego (MGU) Aleksander Dugin potwierdził, że zachodni kolonializm dąży do destabilizacji sytuacji we wszystkich rozwiniętych i suwerennych państwach.  „To nie tylko odnosi się do Syrii, następny będzie Iran, a później Rosja”.

  Paweł Godlewski

Pod koniec 2011 roku władze irańskie zagroziły, że mogą zamknąć dla żeglugi Cieśninę Ormuz, jeżeli kraje Unii Europejskiej zdecydują się na uchwalenie nowych sankcji wymierzonych w Iran. Sankcje przeciwko Teheranowi nie są czymś nowym, bo już od kilku lat społeczność międzynarodowa karze w ten sposób reżim ajatollahów za prace nad programem atomowym. Wizja zamknięcia cieśniny, przez którą przepływa rocznie ponad 20 proc. światowego transportu ropy naftowej, spowodowała jednak spory niepokój na rynkach międzynarodowych.

  ECAG

Agencja RIA Novosti,  powołując się na izraelski portal informacyjny DebkaFile, informuje, że Rosja rozpoczęła modernizowanie swoich dwóch radarów w Syrii i Libanie, które mogą uniemożliwić bezkarny atak izraelski lub amerykański na Syrię bądź Iran. Zasięg elektronicznej stacji nadzoru w Jabal Al Harrah, położonej na południe od Damaszku, został zwiększony w taki sposób, by pokryć cały obszar Izraela, Jordanii, Zatoki Akaba i północnej Arabii Saudyjskiej.

geopolityka  Bartosz Mroczkowski

W zasadzie nikt już nie widzi dyplomatycznego rozwiązania napięć na linii Iran-Zachód. Pytanie brzmi tylko, kto zaatakuje pierwszy. W definicję ataku na państwo Teheran wpisuje się już od dawna (biorąc pod uwagę, że sankcje naruszają niezależność państwa w świecie ogarniętym globalizacją), jednak do tej pory w miarę skutecznie radził sobie ze sporymi ograniczeniami nakładanymi przez Radę Bezpieczeństwa.

Jakub Bizoń

Stany Zjednoczone wprowadziły embargo na irańską ropę w ramach odwetu za kontynuację prac nad energią atomową przez Iran. Unia Europejska szykuje się do tego samego posunięcia. Bruksela postanowiła wpierw jednak poszukać innych dostawców, by nie odczuć zbyt boleśnie skutków własnych działań. Nie zmienia to faktu, że ceny ropy naftowej na stacjach benzynowych biją kolejne rekordy, co powoduje drenaż naszych portfeli.