Anna Antczak-Barzan: Role Unii Europejskiej w obszarze bezpieczeństwa międzynarodowego
dr hab. Anna Antczak-Barzan
W tradycji europejskiej, szczególnie Europy Zachodniej leży specyficzna idea, jaką jest budowa zależności, którą można nazwać siecią różnorodnych powiązań. Pomysłem Europy na utrzymanie bezpieczeństwa, na początku pomiędzy kilkoma państwami „Zachodu”, a potem coraz bardziej poszerzając ten obszar, wychodząc obecnie daleko poza ramy Unii Europejskiej, jest stopniowe włączanie kolejnych krajów w sieć wzajemnych uzależnień, począwszy od gospodarczych.
Marcin Toboła: Rok Arabskiej Wiosny - próba podsumowania
Marcin Toboła
Próba podsumowania Arabskiej Wiosny – tak niejednorodnego i ciągle jeszcze dziejącego się procesu – jest niełatwym zadaniem. Sama nazwa tych wydarzeń, nawiązująca do wiosny i przyjęta po raz pierwszy w mainstreamowych mediach arabskich, koreluje z rzeczywistością w sposób analogiczny jak ma to miejsce w wypadku Wiosny Ludów w Europie z lat 1848-49. Wiosna nie oznacza tu jednak wyłącznie astronomicznej pory roku, w których rozpoczęły się wystąpienia, lecz głównie symbolizuje odrodzenie, zbudzenie się, w tym wypadku uśpionych przedstawicieli nieuprzywilejowanych warstw społeczeństw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, i stanięcie do walki z elitami rządzącymi, niczym promienie słoneczne topiące wszechobecne śniegi.
Marcin Toboła: Baszar trzyma się u steru władzy
autor Marcin Toboła
Na niepokojach w Syrii i Libii najbardziej korzysta Waszyngton. W kontekście rywalizacji irańsko-amerykańskiej na Bliskim Wschodzie, osłabienie tego najważniejszego sojusznika Teheranu nabiera wartości nie do przecenienia.
Tadeusz Wróbel: Świt bez brzasku
Tadeusz Wróbel
„Świt odysei” siły koalicji i libijscy powstańcy odnotowali kilka sukcesów. Wciąż jednak w wojnie przeciwko Muammarowi Kaddafiemu nie nastąpił przełom.
Mateusz Piskorski: Zmierzch tandemokracji
dr Mateusz Piskorski
dr Przemysław Sieradzan
Przekonanie o istnieniu scenariusza konfliktu pomiędzy urzędującym prezydentem Dmitrijem Miedwiediewem, a urzędującym premierem Władimirem Putinem już od kilkunastu miesięcy nie wytrzymuje próby krytyki. Nie ma podstaw, by sądzić, że na szczytach rosyjskiej władzy odbywa się starannie wyreżyserowany spektakl zakładający czytelny podział ról między oboma politykami. Emanacją tego konfliktu między obydwoma politykami była krytyka wypowiedzi Władimira Putina na temat interwencji w Libii, wygłoszona przez obecnego prezydenta Federacji Rosyjskiej.